Święta Bożego Narodzenia w USA

Święta Bożego Narodzenia to chyba najpiękniejsze święta w roku, a ich magia polega na niepowtarzalnej atmosferze, która im towarzyszy. Amerykańskie domostwa przystrajają się świątecznie często już na przełomie listopada i grudnia, zaraz po Święcie Dziękczynienia, lub na początku grudnia. Głównym elementem bożonarodzeniowych dekoracji jest oczywiście choinka. Popularne są także świąteczne skarpety, dekoracyjne wieńce, czerwono-zielone girlandy, migające światełka, renifery ciągnące sanie, bałwany i sztuczny śnieg.

Zaraz po Święcie Dziękczynienia wybraliśmy się na miejscowy festiwal choinek (Festival of the Trees). Była to dobra okazja do zobaczenia typowych dekoracji związanych ze Święta Bożego Narodzenia w USA. Wiele z nich wyglądało jak wzięte prosto z amerykańskich książeczek dla dzieci.

Festival of the Trees w Davenport

Zion NP - Canyon Overlook

Canyon Overlook w Parku Narodowym Zion to krótki, ale za to bardzo spektakularny szlak. Na końcu dochodzimy bowiem do jednego z lepszych punktów widokowych w całym parku z panoramą na kanion Zion i wijące się serpentyny drogi nr 9. Długość szlaku to 1,6 km tam i z powrotem, w tym ok. 50 m podejścia.

 

Canyon Overlook

Escalante - Hole in the Rock Heritage Center

Hole in the Rock Heritage Center w mieście Escalante upamiętnia ekspedycję Mormonów pod nazwą Hole in the Rock (więcej).

Hole in the Rock Heritage Center

Utah State Route 12 - Head of the Rocks Overlook

Utah State Route 12 to jedna z najpiękniejszych i najbardziej widowiskowych tras w USA. Najlepszym punktem widokowym na tej trasie jest Head of the Rocks Overlook niedaleko miejscowości Escalante. Widoczne stąd kolorowe skały i kaniony rozciągają się prawie tak daleko, jak okiem sięgnąć. Tego dnia byliśmy tam dwa razy przy okazji wyprawy do Escalante Natural Bridge.

Widok na drogę Utah SR 12 z punktu widokowego Head of the Rocks Overlook. Taki krajobraz towarzyszy nam przy przejeździe drogą 12 w kierunku Boulder

Escalante Natural Bridge

Nie raz przejeżdżaliśmy słynną drogą Utah SR 12 przez most na rzece Escalante i nawet zastanawialiśmy, czy może kiedyś wybrać się tu szlakiem, który biegnie wzdłuż rzeki. Szlak jest w sumie dość długi, gdyż można nim dojść nawet do jeziora Powell, albo w górę rzeki do miasteczka Escalante. 

Krótsza i bardzo popularna wersja to wycieczka do naturalnego mostu Escalante. W czasie wędrówki trzeba być przygotowanym na częste zmoczenie nóg. Podczas całej wycieczki przechodziliśmy przez rzekę Escalante aż 10 razy i jeden raz aby dostać się pod sam most. Z tego powodu najlepiej wyruszyć na szlak w dobrych sandałach i założyć z cienkie skarpety, które powinny chronić stopy od otarć i zadrapań. Niedaleko mostu są jeszcze ruiny indiańskie i petroglify. Długość szlaku to ok. 7 km tam i z powrotem oraz trochę podejścia.

Escalante Natural Bridge

Escalante Petrified Forest SP

W końcu znaleźliśmy czas na Park Stanowy Escalante Petrified Forest. Główną atrakcją są tu licznie występujące w naturze kawałki skamieniałego drewna. W parku znajduje się także sztucznie utworzone jezioro.

Park Stanowy Escalante Petrified Forest

Grand Staircase-Escalante - Golden Cathedral

Jednym z bardziej spektakularnych miejsc w Grand Staircase-Escalante jest formacja skalna Golden Cathedral. Golden Catheral to ogromna kopuła skalna z dwoma otworami i z niewielkim jeziorkiem poniżej. Promienie słoneczne wpadające przez otwory w skalnej kopule tworzą na wodzie i otaczających ją skałach niesamowite odbicia i refleksy świetlne. Wędrówka do Golden Cathedral to całkiem niezła wyprawa, ponieważ schodzi się tu do kanionu rzeki Escalante, przez którą trzeba się przeprawiać kilka razy, by dotrzeć do kolejnego bocznego kanionu Neon, na końcu którego znajduje się Golden Cathedral.

Golden Cathedral

Grand Staircase-Escalante - Grosvenor Arch

Na koniec przejazdu drogą Cottonwood Canyon podjechaliśmy jeszcze zobaczyć podwójny łuk Grosvenor. Jest to jeden z ciekawszych obiektów w parku Grand Staircase-Escalante. Łuk położony jest na pustkowiu i ma 46 metrów wysokości oraz 30 metrów szerokości. Najłatwiej dojechać tam można z doliny Kodachrome.

Dwa łuki zwane Grosvenor Arch

Grand Staircase-Escalante - Cottonwood Canyon Road

Cottonwood Canyon Road to idealny skrót pomiędzy Page a Bryce Canyon, łączący Hwy 89 ze sceniczną drogą UT-12. Jadąc drogą można zobaczyć prawdziwy kawałek Grand Staircase-Escalante National Monument. Cottonwood Canyon Road należy jednak unikać po deszczu, gdyż gliniaste, bardzo śliskie podłoże potrafi unieruchomić nawet pojazdy terenowe 4×4. Droga ma długość 47 mil (76 km) i przy dobrych warunkach jest nawet przejezdna dla samochodów osobowych. 

 

Najładniejszy odcinek Cottonwood Canyon Road w okolicy Cottonwood Narrows

Page - Glen Canyon Dam

Budowę tamy Glen Canyon  rozpoczęto w 1956 roku, a zakończono po 10 latach w roku 1966. Spiętrzone wody rzeki Kolorado zalały Glenn Canyon i jego odnogi tworząc jedno z najbardziej zjawiskowych jezior na świecie. Jezioro nazwano Jeziorem Powella, by uhonorować Johna Wesleya Powella, weterana Wojny Secesyjnej i jego słynnej ekspedycji z 1869, w czasie której dokonał pierwszego udokumentowanego spływu rzeka Kolorado. 

Glen Canyon Dam

Lake Powell Resort

Na pięć dni zamieszkaliśmy w Lake Powell Resort w Arizonie. Cudownie położone miejsce na terenie Glen Canyon NRA. Byliśmy poza sezonem (kwiecień - październik ), więc było tam bardzo kameralnie. Oczywiście wybraliśmy pokój z widokiem na jezioro Powell. Lake Powell Resort znajduje się niedaleko od miejscowości Page (ok. 10 min jazdy).

Taki widok z pokoju towarzyszył  nam podczas pobytu w Lake Powell Resort

Grand Staircase-Escalante - Wahweap Hoodoos

Wahweap Hoodoos to niesamowite białe jak śnieg skalne grzyby przykryte czarno brązowymi czapeczkami. Ich "nóżki" stworzone są z łatwo erodującego białego zlepieńca, a kapelusze z twardego. Ten kontrast krystalicznej bieli i czerni robi piorunujące wrażenie. Trzeba się spieszyć, bo hoodoos powoli tracą swoje czapeczki. Niestety, by zobaczyć Wahweap Hoodoos musimy przejść aż 10 mil na piechotę. Te 10 mil jest jednak do pokonania w bardzo prostym terenie, gdyż wędrujemy korytem strumienia.

Wahweap Hoodoos

Grand Staircase-Escalante - Red Rock

Red Top to jedna z wielu atrakcji dostępnych z drogi Cottonwood Canyon Road. Szlak do Red Top zaczyna się z parkingu do szlaku Paria Box Canyon. Dalej wędrówka prowadzi wzdłuż przepięknego kanionu rzeki Paria, przez którą musieliśmy przeprawić się dwa razy. Potem było ostre podejście w jednej z dolinek, z którego musieliśmy się niestety wycofać. Było późno i w dodatku zaczął padać deszcz. Szlak wygląda dość zachęcająco i z daleka nawet widzieliśmy samą skałę Red Top, więc pewnie jeszcze tu wrócimy.

 

Widok na Red Rock

Page - The New Wave

Pozwolenia na The Wave w Coyote Buttes North nie wygraliśmy, więc na otarcie łez pojechaliśmy zobaczyć Nową Falę (The New Wave) znajdującą się niedaleko miejscowości Page. To również formacje piaskowca Navajo, podobne do tych klasycznych, ściśle chronionych. Poza nami, kręcił się tu jeszcze jeden turysta, więc mamy wspólne zdjęcie na New Wave.

The New Wave niedaleko Page

Page - Upper Antelope Canyon

Kanion Antylopy jest jednym z najpiękniejszych i najciekawszych kanionów w USA. Słynie z zachwycających formacji skalnych z gładkiego piaskowca bardzo podatnego na erozję. W jej wyniku powstały liczne tunele, szczeliny i pęknięcia, które w połączeniu z promieniami słońca tworzą urzekający plener fotograficzny. Kanion Antylopy, a zwłaszcza jego najbardziej znana część – Upper Antelope Canyon stał się jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc w Arizonie. W czasach przedkowidowych zwiedzanie górnego kanionu było lekko dramatyczne z powodu tłumów jakie się tam przewalały. Obecnie to już całkiem inna historia.

Upper Antelope Canyon

Vermilion Cliffs NM - White Pocket

White Pocket w Arizonie to niezwykłe miejsce, które wygląda tak surrealistycznie jakby było z innej planety. Formacje skalne, które znajdują się na tym terenie mają tak niezwykłe kształty i strukturę, że wyglądają jak wielkie mózgi czy gigantyczny kalafior. Ten oddalony od cywilizacji obszar jest częścią Vermilion Cliffs National Monument i składa się z niewiarygodnych, falujących form skalnych zbudowanych ze specyficznej, wielokolorowej formy piaskowca, zwanego piaskowcem Nawahów (Navajo sandstone). 

White Pocket

Grand Staircase-Escalante - Toadstool Hoodoos

Toadstools Trail, czyli szlak wzdłuż formacji skalnych wyglądem przypominających grzyby. Na początku szlak prowadzi po równinie, potem przez miniaturowy kanion korytem rzeki, aż w końcu dochodzi się do miejsca pełnego hoodoos. Formacje zachwycają kształtem i kolorem, czasami są czerwono-brunatne, czasami mają białą nóżkę i rudy kapelusz – jak grzyby. Grzyby skalne stoją w pięknych dekoracjach kolorowych badlands. Do Toadstool Hoodoos bardzo łatwo się dostać, gdyż parking znajduje się przy samej drodze nr 89, pomiędzy Page i Kanab. Długość szlaku to to tylko ok. 3 km.

Toadstool Hoodoos

Page - Antelope Point

Odwiedzamy przystań na końcu Antelope Point. Przystań znajduje się bezpośrednio na jeziorze tzn.  wszystkie zabudowania pływają na jeziorze. Jezioro Powell ostatnio opadło do rekordowo niskiego poziomu i jest obecnie wypełnione tylko w 32%, co dobrze było widać po śladach wody na otaczających skałach.

Antelope Point Marina

Page - Lower Antelope Canyon

Kanion Antylopy to jedno z tych miejsc, które trzeba było kiedyś odwiedzić. Kanion dzieli się na dwie części górną – Upper oraz dolną – Lower. Upper to ten najpopularniejszy, jest głębszy i ma kształt litery A. Jest tu ciemniej, bo do środka wpada mniej światła. To tu w godzinach południowych można zobaczyć słynne smugi. Natomiast dolna część Lower ma kształt litery V, przez co oświetlony jest przez cały czas. Przed wyjazdem do Arizony zastanawialiśmy się, czy odwiedzić górny lub może dolny kanion, a w końcu odwiedziliśmy oba zaczynając od dolnego.

Lower Antelope Canyon - The Fish

Angels Landing, czyli Lądowisko dla Aniołów w Parku Narodowym Zion

Angels Landing to jedna z najbardziej efektownych formacji skalnych w Zion, która wznosi się na wysokość 450 metrów nad doliną. Nazwa góry pochodzi ponoć z 1916 r., kiedy to Pastor Frederick Fisher, zobaczywszy ją po raz pierwszy, miał wykrzyknąć: "Tylko anioł mógłby na niej wylądować".

Trzeba przyznać, że wejście na Angels Landing to nie lada wyzwanie.

Kanion Zion widziany ze szczytu Angels Landing

Valley of Fire SP - White Domes

Ostatnia wycieczka w Parku Stanowym Valley of Fire. Jedziemy do końca drogą White Domes Rd i idziemy na szlak White Domes. Ten krótki w formie pętli szlak ma długości 1,8 kilometra. Po drodze mijamy ruiny starej hacjendy, która byla wykorzystana do produkcji westernu Zawodowcy z Claudią Cardinale i Burtem Lancasterem. Zaraz dalej zaczyna się krótki kanion White Domes. Na koniec mamy spotkanie z muflonami (bighorn sheep).

White Domes

Valley of Fire SP - Fire Wave and Seven Wonders Loop

Fire Wave and Seven Wonders Loop to prawie 3 kilometrowa pętla w Parku Stanowym Valley of Fire.
Start szlaku zaczyna się przy parkingu #3. Najpierw schodzimy w dół w kierunku Gibraltar Rock, wielkiego czerwonego skalnego ostańca. Potem idziemy lekko w górę do Fire Wave. Z Fire Wave możemy od razu wrócić na parking, albo kontynuować wędrówkę szlakiem Seven Wonders zataczając w ten sposób pętlę. Zaraz za Fire Wave szlak biegnie poprzez Pink Canyon, kanionu o zadziwiająco pastelowych kolorach.

Fire Wave

Valley of Fire State Park - Nevada

Valley of Fire to największy i najstarszy park stanowy w Nevadzie. Park został utworzony w 1935 roku i znajduje się 80 km od Las Vegas ( ok. godziny jazdy ). Można tu wyskoczyć na jeden dzień z miasta lub zwiedzić go po drodze do parku Zion, jak to miało miejsce w naszym przypadku. Park jest duży (162 k²), tak więc, żeby zobaczyć wszystkie punkty i szlaki jednego dnia, trzeba tu być wcześnie rano. My do parku dotarliśmy lekkim popołudniem i wszystkich atrakcji nie udało się zobaczyć, ale najważniejsze to udało nam się przejść dwa szlaki:  Fire Wave i White Domes.

Valley of Fire

Las Vegas - The Forum Shops at Caesars

Forum Shops przy hotelu i kasynie Caesars Palace w Las Vegas to jedno z najbardziej znanych centrów handlowych w USA i na całym świecie. Zostało zaprojektowane na wzór ulic starożytnego Rzymu. W Forum Shops swoje sklepy mają najbardziej prestiżowe marki na świecie. M.in. Versace, Hugo Boss, Ann Taylor, Christian Dior, Louis Vuitton, Apple, Polo By Ralph Lauren, Brooks Brothers, Dolce & Gabbana i Gianni. Do wyboru jest ponad 160 butików i sklepów. Centrum handlowe obejmuje rzymskie ulice ozdobione fontannami i posągami. Znajduje się tu także replika rzymskich fontann di Trevi i Triton oraz duży basen odblaskowy.

The Forum Shops at Caesars

The Venetian Las Vegas

Ponownie na chwilę zajrzeliśmy do Venetian. Kompleks The Venetian jest drugim co do wielkości hotelem na świecie zaprojektowanym na wzór Wenecji. W 40 piętrowym hotelu znajduje się 4000 pokoi i 3000 apartamentów, a także 4 teatry, kaplica weselna, klub nocny z basenem i jedno z największych kasyn na świecie o powierzchni 11 tysięcy metrów kw. Na trzecim piętrze hotelu można poczuć się jak w Wenecji i popływać gondolami z gondolierami. Przed hotelem stoi oryginalnej wielkości replika kampanili z placu Św. Marka. Odtworzono też most Rialto, pałac Dożów, płac Św. Marka i kolumnę ze słynnym weneckim lwem.

The Venetian Las Vegas

Las Vegas - Caesars Palace

Trochę luksusu w życiu nie zaszkodzi. Tym razem na nocleg w Las Vegas wybraliśmy hotel Caesars Palace położony w samym centrum Strip. Caesars Palace klimatem nawiązuje do starożytnego Rzymu. W skład hotelu wchodzi cały kompleks budynków jak m. in. Colosseum z ponad 4000 miejsc, gdzie kilka razy w tygodniu dają koncerty znani wykonawcy (w dniu naszego przylotu był tam koncert Stinga). Caesars Palace oferuje również 6 wyjątkowych basenów (“Garden of Gods Pool”) oraz “Qua” Baths & Spa które zapewnia oczekiwany relaks oraz odprężenie. Wielokrotnie nagradzany szef kuchni, Bobby Flay zaprasza gości do swojej “Mesa Grill” restauracji oferującej specjalności kuchni meksykańskiej. “Serendipity 3”zaprasza natomiast na swoja Frozen Hot Chocolate czy Golden Opulence Sundae. Przy Caesars Palace znajduje się także Forum Shops - jedno z najbardziej znanych centrów handlowych w USA i na całym świecie (więcej). 

Posągi trzech kobiet w lobby hotelu Caesars Palace

Monticello Railway Museum

 

Monticello Railway Museum

Chugach Mtn - Eklutna Lake

Jedno z ostatnich miejsc, które widzieliśmy przed wylotem z Anchorage to jezioro Eklutna. Jezioro jest imponująco położone pośród gór Chugach w Parku Stanowym o tej samej nazwie. Jesień i przykryte śniegiem szczyty gór Chugach dodatkowo dodały uroku temu miejscu.

Jezioro Eklutna oddalone jest tylko 35 km od Anchorage. Do jeziora wiedzie bardzo widokowa droga, a nad samym jeziorem znajduje się duży kemping i mnóstwo pieszych szlaków.

Eklutna Lake

Zatoka Turnagain Arm

Seward Highway to 200-kilometrowa droga łącząca Anchorage z portem Seward w Resurrection Bay. Ze względu na swoje naturalne piękno Seward Highway został uznany za National Scenic Byway i All-American Road. Jest to jedna z bardziej spektakularnych dróg na Alasce jak i całej Ameryce.
   

Zatoka Turnagain Arm i góry na półwyspie Keani

Alyeska Resort - Girdwood

Alyeska Resort w Girdwood to jedyny na Alasce całoroczny ośrodek turystyczny. Do kurortu Alyeska przyjeżdża się przed wszystkim na narty, ale jest tu co robić o każdej porze roku, zwłaszcza że jest to dobry punkt wypadowy na półwysep Kenai. Resort otoczony jest potężnymi górami Chugach i położony jest w alpejskiej dolinie tylko kilka km od wybrzeża. Położenie resortu jest jednym słowem spektakularne i tak właściwie to trudno o lepszą lokalizację. Alyeska to góra, od której został nazwany resort.

Jedziemy kolejką na górę

Kenai Fjords NP - Exit Glacier

Przy okazji rejsu w Seward odwiedziliśmy Exit Glacier w Parku Narodowym Kenai Fjords. Exit Glacier jest tym najbardziej dostępnym z wszystkich lodowców na Alasce, ale jest także najszybciej cofającym się. Lodowiec jest częścią wielkiej czapy lodowej na półwyspie Kenai - Harding Icefield. 

Widok na Exit Glacier

Kenai Fjords, czyli płyniemy na rejs do lodowców

Rejs do lodowców w Parku Narodowym Kenai Fjords był najlepszym z trzech jakie zrobiliśmy podczas tego wyjazdu na Alaskę. Na 6-cio godzinny rejs po Zatoce Wniebowstąpienia wypłynęliśmy z portu Seward położonego w głębi jednego z malowniczych fiordów. Wycieczka katamaranem to fascynująca podróż wzdłuż wybrzeża, pośród wysp, zatok i cieśnin, a kulminacyjnym punktem programu są lodowce Holgate i Aialik schodzące Oceanu z wielkiego pola lodowego Harding Icefield. 

Przed czołem lodowca Aialik

Whittier - 26 Glacier Cruise

Tego dnia odwiedziliśmy miasteczko Whittier i w planie mieliśmy wycieczkę do lodowca Portage. Niestety pogoda było zupełnie barowa i w ostatniej chwili zdecydowaliśmy się na rejs statkiem po Zatoce Księcia Williama. Whittier to bardzo interesujące miejsce. Jedyna droga do miasta prowadzi przez wydrążony w górze, jednopasmowy tunel kolejowy. Ruch samochodowy przez tunel odbywa się wahadłowo. Tunel jest otwierany tylko na 15 minut co godzinę w każdym kierunku.  Czasami tunel jest zamykany na dłużej, aby przepuścić pociąg. W nocy tunel jest w ogóle zamknięty. Ci co nie zdążą wyjechać z Whittier muszą czekać do rana i stają POW - czyli Prisoners of Whittier. Przejazd tunelem zabiera ok. 10 minut i kosztuje $13.

Na rejsie do lodowców po Zatoce Księcia Williama z Whittier (Blackstone Glacier)

Chugach Mtn - Crow Pass

Nasz wyjazd na Alaskę skoncentrował się w dużej mierze wokół gór Chugach. Góry objechaliśmy dookoła, zaliczyliśmy dwa rejsy do lodowców w Zatoce Księcia Williama: jeden z Valdez, a drugi z Whittier. Wreszcie na pięć dni zamieszkaliśmy w samym centrum gór w Alyeska Resort w miejscowości Girdwood. Wypadało się także wybrać na jakiś konkretny szlak górski, a taki akurat znajdował się niedaleko naszego hotelu. Szlak do przełęczy Crow uznawany jest za jeden z najlepszych w górach Chugach. Do początku szlaku prowadzi przepiękna 11 kilometrowa droga, najpierw asfaltowa, a potem szutrowa, kończąca się dużym parkingiem pośrodku gór. Odejście tej drogi jest dobrze oznaczone i znajduje niedaleko zjazdu z Seward Hwy w Girdwood.

Na przełęczy Crow (1183 m)

Homer, czyli jesteśmy na końcu świata

Miasteczko Homer położone jest malowniczo nad brzegiem zatoki Kachemak na półwyspie Kenai. Homer ma przydomek „Miasteczka na Końcu Drogi”, gdyż położony jest na samym końcu Sterling Hwy. Ale Homer to przed wszystkim „Światowa Stolica Halibuta”, którego się tu łowi od maja do września. Ponadto łowi się tu łososia królewskiego (od maja do czerwca) i łososia srebrnego (w sierpniu).

Homer  - miasteczko na końcu półwyspu Kenai znane jako "Halibut Fishing Capital of the World"

Ninilchik - Kenai Peninsula Alaska

W drodze do Homer na półwyspie Kanai zatrzymaliśmy się w miejscowości o swojsko brzmiącej nazwie - Ninilchik, aby obejrzeć tamtejszą cerkiew Przemienienia Pańskiego. Cerkiew położona jest malowniczo nad zatoką Cooka tuż przy Sterling Hwy. Ninilchik to „najbardziej” rosyjska miejscowość na Alasce. Została założona przez pracowników Rosyjsko-Amerykańskiej Kompanii Handlowej w 1847 roku. Kiedy w 1867 roku Alaska przeszła w posiadanie USA, część mieszkańców wróciła do Rosji, a część pozostała w Ameryce. Rosyjscy przesiedleńcy zbudowali prawosławną cerkiew oraz szkołę i przez długi czas żyli w całkowitej izolacji, ponieważ do Zatoki Cooka nie wpływały statki.

 

Rosyjski ortodoksyjny kościół Przemienienia Pańskiego w Ninilchik z 1901 roku

Kenai Peninsula - Alaska

Półwysep Kenai to Alaska w pigułce. Mamy tu wszystko co typowe dla Alaski: ośnieżone szczyty, pola lodowe, fiordy i zatoki, wyspy wulkaniczne, jeziora oraz dziką zwierzynę. Droga prowadząca na półwysep wiedzie brzegiem oceanu wzdłuż ogromnej zatoki wcinającej się głęboko w ląd Turnagain Arm, gdzie pływy morskie sięgają ponad 5 m! Trochę sentymentalny był ten powrót, bo tu kiedyś stawialiśmy pierwsze kroki na Alasce. Tych kroków było całkiem sporo, biorąc uwagę że przeszliśmy wtedy Półwysep Kenai w poprzek (więcej).

Kenai Peninsula widziana z drugiej strony zatoki Turnagain 

Alaska Range - Parks Hwy

W drodze powrotnej do Anchorage jechaliśmy drogą Parks Hwy, ale niestety pogoda się popsuła. Po drodze zatrzymaliśmy się na chwilę w Denali NP Visitor Center. Sam Park o tej porze roku był już częściowo zamknięty i były to ostanie dni kiedy jeszcze Visitor Center był otwarty.

Alaska Range

Chena Hot Springs - Alaska

Nasza przejażdżka na północ Alaski zakończyła się w okolicach Fairbanks. O tej porze roku w samym Fairbanks nie działo się już nic specjalnie ciekawego, więc na tą jedną noc wybraliśmy się do pobliskiego uzdrowiska Chena Hot Springs. Dawno już nie robiliśmy czegoś takiego jak kąpiel w gorącym jeziorku na otwartej przestrzeni. Chena Hot Springs znajduje się prawie 100 km od Fairbanks i można tam dojechać normalną asfaltową drogą. Przy sprzyjających warunkach podczas kąpieli można nawet podziwiać zorze polarną. 

Największą atrakcją Chena Hot Springs jest to jeziorko z gorącymi źródłami

Alaska Range - Richardson Hwy

Kolejny ciekawy odcinek Richardson Hwy to przejazd przez Alaska Range. Tu też można zobaczyć kilka razy rurociąg Trans-Alaska.

Richardson Hwy przecinający Alaska Range 

Wrangell–Saint Elias National Park

Odwiedzić Park Narodowy Wrangell–Saint Elias, to na razie nasze niespełnione marzenie. Wracając z Valdez zobaczyliśmy park, co prawda z daleka, ale co to był za widok i to jeszcze w przepięknej jesiennej aurze. Zajrzeliśmy także do Visitor center, gdyż ten znajduje się tuż przy Richardson Hwy.

Widok na góry Wrangell z drogi do Chitina. Daleko tą drogą nie pojechaliśmy, ale wygląda bardzo zachęcająco. No i ta przestrzeń, jak wszędzie na Alasce

Chugach Mtn - Richardson Hwy

Jadąc z Valdez do Fairbanks, Richardson Highway przecina góry Chugach i uznawany jest na tym odcinku za jedną z bardziej widokowych dróg w Ameryce. Niektóry fragmenty drogi są tu wręcz spektakularne. Zatrzymywaliśmy się wielokrotnie: na przełęczy Thompson, przy lodowcu Worthington i wielu innych miejscach. Był piękny słoneczny dzień ze złotą jesienią.

Richardson Hwy przecinający góry Chugach

Chugach Mtn - Worthington Glacier

Lodowiec Worthington znajduje się niedaleko przełęczy Thompson. Lodowiec jest bardzo łatwo dostępny z autostrady Richardson.

Worthington Glacier

Chugach Mtn - Thompson Pass

Jadąc do Valdez Richardson Hwy przecina góry Chugach na przełęczy Thompson. Choć to tylko 843 m, to jednak  przełęcz Thompson uznawana jest za najniebezpieczniejsze miejscem na Alasce, ponieważ podczas zimy spada tu aż od 10 – 20 metrów śniegu. 

Przełęcz Thompson w górach Chugach

Columbia Glacier

Lodowiec Columbia pokrywa część pasma górskiego Chugach, znajdując ujście w Zatoce Księcia Williama. Lodowiec jest ogromny. Jego powierzchnia wynosi ok. 1100 km kw. z wieloma odnogami. Lodowiec Columbia został po raz pierwszy udokumentowany w 1794 roku. W tych czasach jego długość wynosiła ok. 65 km. W latach 80-tych XX wieku rozpoczęło się gwałtowne cofanie i w 1995 roku miał on 57,6 km. Do 2000 roku skurczył się do długości 54,5 km, a obecnie jego długość to 51 km. Lodowce Alaski należą do szybkich, płyną po kilka, lub nawet kilkanaście metrów dziennie. Lodowiec Columbia, jest rekordzistą – w sprzyjających warunkach potrafi przepłynąć około 100 metrów w ciągu doby.

Columbia Glacier 

Valdez, czyli jesteśmy na końcu świata

Valdez to jedno z najbardziej malowniczych miasteczek w stanie Alaska i jest ono kwintesencją tego stanu. Mamy tu ocean, wysokie góry, dziką przyrodę, lodowce i bogatą historię począwszy od gorączki złota. Valdez jest ulokowane na wewnętrznym brzegu Zatoki Księcia Williama. W Valdez znajduje się także ważny port morski i terminal morski Ropociągu Trans-Alaska. Stąd jest transportowana cała ropa naftowa wydobywana na północy stanu w okolicach Prudhoe Bay.

Port Valdez w Zatoce Księcia Williama. Nazwa zatoki została nadana na cześć następcy tronu brytyjskiego, późniejszego króla Wilhelma IV (ang. William). Te wiszące ryby to świeżo złowione Halibuty

Anchorage - Valdez

W naszych podróżach po USA zdecydowanie zaniedbaliśmy Alaskę. W sumie start mieliśmy dobry, bo ponad 20 lat temu przeszliśmy z plecakami i namiotem półwysep Kenai (więcej). Potem jednak była długa przerwa. Powstawały jakieś plany powrotu, ale nic z nich nie wynikło. Wszystko to zmieniło się z okazji tego wyjazdu. Tym razem plan został nieco "wygładzony" i postanowiliśmy objechać co się da (tylko asfaltowe drogi), zaliczyć kilka rejsów do lodowców i trochę pochodzić po górach.

Widok z Glenn Hwy na lodowiec Matanuska

Eklutna Village Historical Park

Eklutna Village Historical Park to bardzo interesujące antropologicznie miejsce, gdzie kultura rosyjska zmieszała się z atabaskańską. W parku można zobaczyć Cerkiew św. Mikołaja i około 80 pomalowanych na jaskrawe kolory nagrobków-domków (spirit houses), w których pochowani są prawosławni Indianie.

Cerkiew św. Mikołaja w Eklutnej

Olympic NP - Ruby Beach

Ruby Beach, to jedna z najczęściej fotografowanych plaż na świecie, z unikalnymi formacjami skalnymi oraz wyblakłymi od słońca kłodami dryfującego drewna. To właśnie wystające z piasku kolumny, a nawet całe, porośnięte drzewami, kilkusetmetrowe wyspy, tworzą bajkowy, fantastyczny krajobraz. Tajemniczości temu miejscu dodaje także gęsta mgła, która zazwyczaj przykrywa okolicę.

Ruby Beach, gdzie naniesione przez fale kłody drewna kontrastują ze skalnymi klifami

Olympic National Park

Zajrzeliśmy ponownie do Parku Narodowego Olympic. Wiele lat temu od wizyty w tym parku zaczęliśmy zwiedzanie NW i przez długi czas było to jedyne miejsce jakie widzieliśmy w stanie Washington i okolicy. Tym razem przejechaliśmy się przez park, ale tylko tak z grubsza. Nastąpiło nawet lekkie przegięcie, bo przejechaliśmy ponad 500 km i do Tacoma dotarliśmy bardzo późno w nocy. Spaliśmy może z jedną lub max dwie godziny, bo powrotny samolot mieliśmy następnego bardzo wcześnie.

Park Olympic obejmuje swoim zasięgiem trzy różne i unikalne ekosystemy: turnie i regle z łąkami typu alpejskiego w górach Olympic, porośnięte gęstym lasem strefy umiarkowanej niższe partie gór oraz wybrzeże Pacyfiku. 

Wjazd do Parku Narodowego Olympic w miejscowości Port Angeles