Santa María del Tule - Oxaca Mexico

Najgrubsze drzewo świata rośnie w Santa Maria del Tule w meksykańskim stanie Oaxaca. To cypryśnik meksykański (Taxodium mucronatum), który już w 1519 r. wzbudził zachwyt samego Ferdynanda Corteza. Dziś obwód pnia cypryśnika z Tule wynosi ok. 44 m, co równa się ponad 14 m średnicy! Drzewo ma 42m wysokości, objętość korony wynosi 816m sześc, a masa to 637 tony. Według opisu znajdującego się pod drzewem ma ono ponad 2000 lat, lecz szacunki naukowe wskazują na wiek pomiędzy 1433 a 1600 lat.

Najgrubsze drzewo na świecie - cypryśnik meksykański w Santa Maria del Tule

Yagul - Oaxaca Mexico

Ruiny miasta Zapoteków w Yagul pochodzą z VIII w. Znajduje się tu duża kamienna platforma Patio 4, otoczona szczątkami świątyń, drugie co do wielkości w Ameryce Środkowej Boisko Futbolowe oraz Pałac Sześciu Patio. Nad nimi wznosi się forteca i zarośnięte ruiny.

Ruiny Yagul widziane z góry

Mitla - Oaxaca Mexico

46 km na południe od Oaxaca leży Mitla - ruiny religijnego centrum Zapoteków. Gdy Monte Albán opustoszało, czyli około 700 – 900 r., miasto Mitla zaczęło przeżywać swój największy rozwój. Pozostałością sztuki mezoamerykańskiej w tym mieście są ruiny pałacu zbudowanego przez Zapoteków. Zabudowania tego pałacu zostały umieszczone na niewysokich platformach zlokalizowanych wokół trzech połączonych ze sobą kwadratowych dziedzińców. Geometryczne ornamenty zdobią tu zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne ściany pałacu. Różnorodne zdobienia w formie meandrów, rombów, zygzaków, plecionek, znajdują się na trzech poziomych pasach.

Grupo de las Columnas to ruiny dawnego pałacu kapłana władcy z salami otaczającymi grobowce i dziedzińce.

Miasto Oaxaca

Miasto Oaxaca jak najbardziej zachowało swój kolonialny koloryt. Jego sercem jest wysadzany drzewami plac Zocalo. W podcieniach wokół liczne kafejki i restauracje, od północy wyrasta potężna bryła katedry. Na placu roi się od indiańskich sprzedawców i turystów. Nazwę Oaxaca miasto otrzymało w 1832 roku. Znaczy ona w narzeczu indiańskim „Miejsce w którym rośnie uache” (odmiana akacji).

Kościół Santo Domingo

Monte Alban - Mexico

Monte Albán to stara stolica Indian Zapoteków jeszcze z okresu prekolumbijskiego. Miasto zostało założone około 2500 lat temu, a w II wieku n.e. stało się ważnym ośrodkiem miejskim całej Mezoameryki. Wtedy liczyło prawdopodobnie 25 tysięcy mieszkańców. Mimo że odkryto tu tylko około 10 procent pierwotnej zabudowy, jest to jedno z najciekawszych miejsc w Meksyku.

Wzgórze na którym zbudowano Monte Alban zostało wyrównane. Na ogromnej platformie o wymiarach około 950 × 450 m, powstał zespół budowli zlokalizowany wokół Wielkiego Placu (wymiary placu to 350 × 250 m).

Coatepec - Pueblo Mágico

Do miasteczka Coatepec w stanie Veracruz trafiliśmy praktycznie przez przypadek. Byliśmy tego dnia w Xalapa, ale po wizycie w tamtejszym muzeum było już zbyt późno na dłuższą wycieczkę, więc znajdująca się 10 kilometrów od Xalapy miejscowość Coatepec wydała się być idealnym celem.

Tego typu napisy często widuje się w meksykańskich miastach. W tle wizytówka miasta - kościół San Jerónimo nazywany katedrą Coatepec.

Xalapa Muzeum Antropologii - Olmekowie

Najstarsza cywilizacja z Meksyku to Olmekowie. Pozostawiła ona po sobie jednak niewiele informacji. Cywilizacja Olmeków kwitła w Meksyku od 1200 do 400 r. p.n.e. Specjaliści często zwą ją „matką kultur mezoamerykańskich”, gdyż Olmekowie jako pierwsi na tych ziemiach stosowali m.in. monumentalną architekturę i rzeźbę, kalendarz oraz najprawdopodobniej pismo. Ich najważniejsze ośrodki usytuowane były w La Venta, San Lorenzo i Tres Zapotes., a La Venta była prawdopodobnie ich najważniejszym a nich.

Najsłynniejsza z wielkich głów (El Rey), czyli oznaczona numerem 1 rzeźba z San Lorenzo. Zabytek ma 2,85 m wysokości i wagę 25 ton. Ta głowa została odkryta w 1946 roku w San Lorenzo Tenochtitlan przez Matthew Stirlinga z Smithsonian Institution. Głowa wyrzeźbiona jest z wulkanicznego bazaltu pochodzącego z pasma Tuxtlas w Veracruz.

El Tajin - Mexico

Ruiny El Tajin zrobiły na nas niezwykłe wrażenie. El Tajin położony jest w centrum dzisiejszego stanu Veracruz. To położenie jak i skomplikowany tam dojazd powodują, że dociera tu stosunkowo niewielu turystów.  Archeologowie oceniają czas powstanie tego miasta na przestrzeni między V a VIII wiekiem, ale nikt nie wie kto je wybudował. Późniejsze ślady wskazują, że wprowadzili się tu Totonakowie, którzy kontynuowali budowę do IX wieku lecz i oni odeszli około 1000 lat temu. Miejsce to pochłonęła dżungla i odkryto je dopiero pod koniec XVIII wieku.

Piramida Nisz

Guanajuato Mexico

Guanajuato to jedno z najpiękniej zachowanych miast kolonialnych Meksyku. Miasto leży w środkowym Meksyku i wije się wzdłuż wyschniętego koryta rzeki. Do położonego na wzgórzach centrum wjeżdża się wydrążonymi pod nim tunelami pełnymi skrzyżowań. W mieście mnóstwo jest pięknych budynków i kapitalnych panoram.

Pierwsza hiszpańska wyprawa na tych terenach miała miejsce w 1522 r., na jej czele stał Cristóbal de Olid. Rok później Hernán Cortés rozdał część ziemi leżącej w Guanajuato kilku swoim oficerom, którzy towarzyszyli mu w jego podboju Meksyku. W 1529 r. do regionu przybyła ekspedycja kierowana przez Nuño de Guzmána, która wsławiła się niesłychanym okrucieństwem i złupieniem indiańskich osiedli. W XVI i XVII w. do Guanajuato napływali liczni osadnicy, co było związane z odkryciem złóż srebra. Miasto powstało w 1557 r.

Guanajuato bogaciło się przez lata na kopalniach srebra. Wydobycie tego kruszcu w lokalnych kopalniach stanowiło w szczytowym momencie 2/3 wydobycia światowego. Tunelami pod miastem płynęła dawniej rzeka Guanajuato, która w okresie ulewnych deszczy nierzadko powodowała powodzie. W połowie XX w. skonstruowano tamę na wschodnich krańcach miasta, która pomogła przekierować rzekę, zostawiając tunele pustymi i niewykorzystanymi. Dzisiaj służą one za rozbudowany system dróg prowadzący w różne zakątki miasta. Są tam skrzyżowania, chodniki, nawet przejścia dla pieszych. Taka organizacja odciąża z ruchu samochodowego ulice miasta.

Na placu la Paz znajdują się najważniejsze budynki: Bazylika Nuestra Señora de Guanajuato z XVII oraz pałace z XIX wieku 

Guatemala City - Museum of Archaeology and Ethnology

Ostatniego dnia przed wylotem z Gwatemali odwiedziliśmy jeszcze Narodowe Muzeum Archeologii i Etnologii w mieście Gwatemala. Wystawa archeologiczna w muzeum ilustruje rozwój kultury Majów zorganizowanej w jej okresach: przed klasycznym (2000 p.n.e. - 250 n.e.), klasycznym (250 - 900 n.e. ) i post klasycznym  (900 - 1450 n.e.).

Narodowe Muzeum Archeologii i Etnologii w mieście Gwatemala

Finca Filadelfia, czyli próbujemy gwatemalską kawę

Kilka minut od Antigua w Gwatemali w miejscowości San Felipe de Jesús, znajduje się plantacja kawy Finca Filadelfia. Gospodarstwo posiada 800 hektarów terenów zielonych, kurort i dwie restauracje. Wszystko to w otoczeniu plantacji kawy, gdzie codziennie pracuje ponad 150 osób. Zwiedzając Finca Filadelfia można zobaczyć ja wygląda całkowity cykl produkcji kawy, czyli od nasion po kubek kawy.

Owoce kawy gotowe do zbioru

Antigua cd

Gwatemala to jeden z najładniejszych widokowo krajów Ameryki Centralnej. Wulkany, ruiny Majów, kolorowe miasteczka i najpiękniejsze jezioro świata. Gwatemala to też ciekawa kultura i dość tradycyjne społeczeństwo. W mieście Antigua udało nam się pomieszkać kilka dni i bardzo dobrze bo to klimatyczne miejsce. Stąd zrobiliśmy wiele wycieczek po okolicy. Była też niejedna okazja powłóczyć się po samym mieście, a jest tam wiele ciekawych zakątków.

Wulkan Agua górujący nad miastem i fasada zniszczonego kościoła El Carmen

Targ w Chichicastenango - Gwatemala

Targ rękodzieła w Chichicastenango to jedna z większych atrakcji turystycznych Gwatemali . Tu właśnie w każdy czwartek i niedzielę, licznie zjeżdżają okoliczni Gwatemalczycy, jak i turyści. Na ulicach roztawionych jest mnóstwo straganów w których sprzedaje się rzemiosło, żywność, kwiaty, wyroby garncarskie, przyprawy, rośliny lecznicze, świece, kadzidła, kamienie do przygotowywania tortilli, żywy inwentarz. Kupując podobne wyroby w innym miejscu, można mieć praktycznie pewność, że zostały one wykonane i przywiezione z Chichicastenango.

Sprzedawcy kwiatów sa schodach wiodących do  kościoła św. Tomasza

Volcan Pacaya - Gwatemala

Wulkan Pacaya położony na wysokości 2552 m n.p.m. 30 km na południowy zachód od Gwatemala City, w pobliżu miasta Antigua. Wulkan znajduje się na terenie Parku Narodowego – Parque Nacional Volcan Pacaya y Laguna De Calderas. Jego ostatni poważny wybuch był w 2010 roku i od tamtej pory nie wolno wchodzić na sam szczyt. Ostatni raz dał o sobie znać w 2014 roku, powodując ewakuację mieszkańców i deszcz popiołu w okolicznych miastach.

Podejście na wulkan

San Juan La Laguna - Gwatemala

San Juan La Laguna to miejscowość leżąca na wysokości 1562 metry nad poziomem morza, w górach Sierra Madre de Chiapas, nad brzegiem jeziora kraterowego Atitlán. Była to pierwsza miejscowość jaką odwiedziliśmy w ramach jednodniowej wycieczki po jeziorze Atitlán.

Przypływamy do San Juan La Laguna 

Santiago Atitlan - Gwatemala

Santiago Atitlan to największe z miasteczek położonych na brzegu jeziora Atitlan. Miasteczko ma bardzo ciekawą lokalizację, gdyż leży w wąskiej zatoce pomiędzy dwoma wulkanami Tolimán (3144 m n.p.m.) i San Pedro (3020 m n.p.m.). Do Santiago Atitlán można dotrzeć łodzią z Panajachel, a podróż trwa około 30 minut w jedną stronę.

Widok  na jezioro Atitlan z  miejscowości Santiago Atitlan

Jezioro Atitlán - Gwatemala

Jezioro Atitlan uchodzi za najpiękniejsze jezioro świata. Położone w kalderze powulkanicznej na wysokości 1500 m i otoczone trzema wulkanami: Volcán Atitlán, Volcán San Pedro i Volcán Tolimán.
Nazwa jeziora pochodzi z języka azteków nahuatl i dosłownie oznacza „między wodami” (atl – woda, titlan – między). 

Widok na jezioro Atitlán z miejscowości Panajachel

Muzeum Rzeźby w Copán

Muzeum Rzeźby Majów w Copán pokazuje serię oryginalnych rzeźb, steli i ołtarzy odzyskanych z pobliskich ruin. Muzeum, najlepiej zwiedzać po zwiedzeniu samych ruin, aby zrozumieć, gdzie pierwotnie należały eksponaty.

Rzeźby wykonane w Copan to najbardziej wyrafinowane przykłady tej sztuki w całej cywilizacji Majów. To starożytne miasto jest sławne z serii stel o wyjątkowej precyzji wykonania. Przedstawiają trójwymiarowe portrety najważniejszych władców. Umiejscowione były wzdłuż dróg ceremonialnych na placu centralnym miasta i na terenie kompleksu piramid zwanym Akropolis.

Największym eksponatem i dumą muzeum jest czterokondygnacyjna, w pełni odtworzona świątynia zwana "Rosalila" - replika świątyni, której szczątki odkopano w pobliżu Akropolu.

Muzeum Rzeźby w Copan to największe i najnowocześniejsze przedsięwzięcie muzealne w Ameryce Środkowej. Muzeum zostało otwarte w sierpniu 1996 r.

 Replika Rosalily ( więcej )

Rosalila - Copan Museum

23 czerwca 1989 r. archeolog z Hondurasu Ricardo Agurcia Fasquelle odkrył wyjątkową i niezwykłą starożytną świątynię Majów. Podczas badań wnętrza Świątyni 16 znalazł najlepiej zachowany przykład monumentalnej architektury w Copan. Nazwał ją „Rosalila” (rosalila oznacza kolor różowo-liliowy w języku hiszpańskim), zgodnie z przyjętym systemem nazywania świątyni po kolorach. Odkopywanie Rosalili trwało siedem lat, a jej replikę  możemy podziwiać dziś w miejscowym muzeum.

Rosalila została wzniesiona w Copan w 571 roku. Zewnętrzne ściany pomalowano na czerwono, a fasadę pokrywały modelowane w stiuku dekoracje w kolorach czerwonym, żółtym i zielonym. W centrum umieszczono wizerunek boga słońca K’inich Ajaw z nakryciem głowy ozdobionym zielonym kwezalem k’uk’ z oczyma ary mo’, co ponownie wyrażało imię założyciela dynastii. Z rozwartych paszczy węży, wyrzeźbionych na narożach świątyni, wyłaniają się głowy bóstw lub otaczanych kultem przodków. W górnej części budowli pojawia się maszkaron potwora ziemskiego, symbolizujący świętą górę witz.

Rosalila stanowiła największe sanktuarium Copán przez okres około stu lat, a o jej wielkim znaczeniu dla historii miasta może świadczyć fakt, że nie została – tak jak poprzednie zniszczona, lecz osłonięta z wielką starannością. Majowie zrobili wszystko, aby nie uszkodzić pięknych stiukowych dekoracji.
Rosalila została przykryta na wieki  nową świątynią ( Świątynia 16), a ta  przetrwała do czasów współczesnych.

Replika Rosalily w Muzeum Rzeźby w Copán

Copán miasto Majów

Do Copán pojechaliśmy na jeden dzień z Antigua w Gwatemali. Wyruszyliśmy o 4 rano. Podróż zajęła nam 8 godzin zamiast obiecanych 5ciu. Z powrotem było trochę szybciej bo tylko 7 godzin. Mimo tych trudności mieliśmy wystarczająco dużo czasu, by obejrzeć całe ruiny jak i muzeum w Copán. Wstęp do Copán nie jest też tani, gdyż obcokrajowcy płacą 30 USD (15+15).

Copán to jedno z największych i najważniejszych miast Majów położone w zachodniej części Hondurasu. Jego ruiny zostały odkryte w XVI wieku. W centrum znajdowały się świątynie zbudowane na piramidach schodkowych, zespoły pałacowe, pięć wielkich dziedzińców oraz boisko do gry w pelotę. Szczególnie znane są ogromne schody pokryte hieroglifami, na których wyryto 2500 znaków oraz wielki zegar słoneczny. W północnej części Copán można podziwiać 20 stel – pomniki kolejnych władców w strojach ceremonialnych.

Copan ( zwany przez starożytnych mieszkańców Oxwitik)  jest odmienny od pozostałych miast majańskich. Zamieszkiwali go artyści dużej klasy, wynosząc architekturę, sztukę i naukę na najwyższe poziomy.  Z tego względu Copan czasami nazywany jest Paryżem kultury Majów.

W 1980 roku stanowisko archeologiczne w Copán zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Widok z piramidy na dziedziniec. Pod zadaszeniem znajdują się Schody Hieroglifów, a obok boisko do gry w piłkę

Antigua, czyli jesteśmy znowu w Gwatemali

Trochę nam zabrało czasu, aby ponownie pojawić się w Gwatemali. Minęły bowiem już prawie 4 lata od wyjazdu do Belize i jednodniowej wtedy wizyty w Tikal. Tym razem przyszła pora na samo serce Gwatemali czyli miasto Antigua.

Linie lotnicze Avianka na kilka tygodni przed wyjazdem zamieniły nasze bilety na nowo otwarte bezpośrednie połączenie z Gwatemalą. W sumie lepiej niż z przesiadką w San Salvador. Wylatywaliśmy jednak w środku nocy z Chicago. Gdy po cztero i pół godzinnym locie lądowaliśmy w Gawtemala City było jeszcze ciemno. Do starej stolicy Gwatemali Antigua dotarliśmy tuż po wschodzie słońca. Była niedziela i miasto budziło się do życia. Antigua to dawna stolica i taki gwatemalski must have dla wszystkich podróżujących do tego kraju.

Antigua powstawała, czyli gdzieś w 1541 roku. Wtedy też wytyczono tu pierwsze ulice. Wcześniej, od 1527 roku stolicą było Ciudad Vieja. Szczyt świetności miasta przypadł na rok 1717, Antigua przeżywała wtedy rozkwit, była najważniejszym miastem Ameryki Środkowej, pełnym pięknych zabytków, kolonialnej architektury i ludzi.

Wszystko to skończyło się w 1773 roku, kiedy to miastem wstrząsnęły dwa silne trzęsienia ziemi, a wulkan Fuego dał o sobie znać. Te i kolejne trzęsienia zniszczyły na tyle miasto, że jego mieszkańcy wraz ze swoim dobytkiem zostali zmuszeni do opuszczenia Antiguy (wydano oficjalne polecenie przeniesienia się w bezpieczne miejsce). Zadecydowano o założeniu nowej stolicy w Ciudad Gwatemala,

Poranek w Antigua był cudowny. Ulice były jeszcze puste, a okoliczne szczyty wulkanów były niezakryte chmurami. W mieście tego dnia odbywał się festiwal kwiatów

Poranek na głównym placu w Antigua z widokiem na wulkan Agua. W 1541 spływ błotny z tego wulkanu spowodował zniszczenie pierwszej stolicy Gwatemali Ciudad Vieja. Po tym wydarzeniu stolicę przeniesiono do miasta Antigua Guatemala, a wulkan otrzymał nazwę Volcán de Agua. W czasach historycznych nie odnotowano żadnej erupcji.

Loud Thunder Forest Preserve - IIllinois

Chicago - Sun Ra Arkestra

Chicago to wielkie centrum kulturalne i ciągle się tam coś dzieje. Tym razem idziemy na koncert Sun Ra Arkestra at the Art Institute of Chicago.

Sun Ra Arkestra at the Art Institute of Chicago

Kankakee Illinois

Kankakee River State Park

Chicago Theatre, czyli idziemy na koncert Pata Metheny

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych budynków Chicago jest Chicago Theatre wznoszący się pod numerem 175 przy North State Street. Przy okazji wizyty w Chicago idziemy tam na koncert Pata Metheny.

An Evening with Path Metheny w  Chicago Theatre

Navy Pier, czyli nocne spacery po Chicago

Idziemy na wieczorny spacer po Chicago w okolicy Navy Pier. Ponad kilometrowej długości molo na Jeziorze Michigan jest jednym z ulubionych miejsc w Chicago zarówno dla turystów, jak i samych mieszkańców miasta. Szacuje się, iż co roku Navy Pier w Chicago odwiedza ponad 2 miliony gości.

Panorama Chicago z Navy Pier

Moline Illinois

John Deere Pavilion w centrum Moline

Chicago Gilded Age

We wrześniu w Instytucie sztuki w Chicago byliśmy na wystawie John Singer Sargent and Chicago’s Gilded Age prezentująca malarstwo Johna Singera Sargenta.

Wystawa prac Johna Singera Sargenta w Instytucie sztuki w Chicago to pierwsza taka duża wystawa artysty od ponad 30 lat. Chicago Gilded Age przedstawia pełen zakres talentów Sargenta, śledząc jego związki z Chicago i jednocześnie pokazując tętniącą życiem miejską scenę miasta na przełomie XIX i XX wieku .

Street in Venice - John Singer Sargent (1882)

Route 66 - Chicago

W 1926 roku została otwarta słynna trasa Route 66. Miała 3,940 km i łączyła Chicago ( na zdjęciu ) z Los Angeles. 59 lat później skreślono ją z listy autostrad. W 2005 r. odcinki Route 66 przebiegające przez stany Illinois, Nowy Meksyk i Arizona ustanowiono narodową drogą krajobrazową o nazwie Historic Route 66. Obecnie łączna jej długość wynosi 2,269 km i jest to oczywiście jedną z atrakcji turystycznych.

Początek Route 66 w Chicago , która zaczyna się na rogu alei S Michigan (naprzeciwko Arts Institute) i biegnie przez Adams Street, a następnie dalej na zachód i południowy zachód, aż do Kalifornii.

Muscatine - była światowa stolica guzików perłowych

W 1887 r. do Stanów Zjednoczonych przybył niemiecki imigrant John Frederick Boepple. Cztery lata później otworzył on w miasteczku Muscatine w stanie Iowa fabrykę guzików, pozyskując masę perłową do ich produkcji głównie z pobliskiej rzeki Mississippi. Jego koncern w 1905 r. zaspokajał 40% światowego zapotrzebowania na guziki, a on sam zatrudniał jedną trzecią ludności Muscatine. Nie bez przyczyny miejscowość Muscatine była nazywana „Perłowym miastem” lub „Stolicą świata guzików perłowych” (Pearl Button Capital of the World).

Muzeum guzików w centrum Muscatine. Niemiecki  imigrant John F. Boepple założył branżę, która przekształciła małe miasteczko Muscatine w stanie Iowa w stolice świata guzików perłowych.

Muscatine County - Pine Creek Mill

Pine Creek Mill 

Polska 2018 - czyli odwiedzamy stare kąty

Przy okazji wizyty w okolicach Krosna nie mogło się obyć bez małej przejażdżki po Beskidzie Niskim i Bieszczadach

Na rynku w Dukli serwują bardzo dobry schabowy po dukielsku

Warszawa Polska

Jazz na Starówce

Warszawa - Godzina "W"

Cosmopolitan Warszawa - Wojciech Fangor

Ponad 11 tysięcy osób obejrzało wyjątkową wystawę prac Wojciecha Fangora w apartamentowcu Cosmopolitan Twarda 4. Ekspozycję „FANGOR: Poza płaszczyzną wizualną” zorganizowano w 60 rocznicę powstania przełomowej instalacji artysty „Studium Przestrzeni”.

Na wystawie prezentowane były głównie obrazy z lat 60. i 70., czyli najważniejszego okresu twórczości Wojciecha Fangora, w których powstawały wielobarwne, abstrakcyjne kompozycje budowane z okręgów, fal oraz amorficznych kształtów. Idea, która przyświecała organizatorom wystawy, to pokazanie dzieł artysty w sposób, w jaki on sam chciał je prezentować. Obrazy nawiązują dialog z otaczającą je przestrzenią, także tą, widzianą z okien 42 piętra Cosmopolitan.

Wojciech Fangor jako jedyny Polak miał swoją indywidualną wystawę w nowojorskim Muzeum Guggenheima

Wrocław Polska

Walnut Grove Pioneer Village - Iowa

To samo miejsce,  te same osoby tylko prawie 10 lat później ( przedtem )

Debuque Iowa

Zapraszamy do Debuque

Muscatine Iowa

Patan - Pałac Królewski

Przez całą długość Placu Królewskiego, po jego wschodniej stronie ciągnie się wybudowany z czerwonej cegły Pałac Królewski. Jego budowa została zapoczątkowana jeszcze w XIV wieku, ale zakończył ją dopiero w połowie XVII wieku król Siddhi Narasimha Malla. W Pałac wtopiona jest między innymi Świątynia Taledźu, która wedle kroniki Gopalaraja Vamsavali istniała już w XIV wieku. Przebudowana i podwyższona przez Siddhi Narasimhę Mallę do pięciopoziomowej pagody niestety spłonęła, ale została odbudowana przez jego syna, tyle że pozostały jej jedynie trzy dachy. Ponownie świątynia uległa zniszczeniu podczas trzęsienia ziemi w 1934 roku, możemy ją oglądać, bo w roku 1969 po raz kolejny została odbudowana.

Pałac Królewski

Patan - Plac Królewski

Patan jest usytuowany po przeciwnej stronie rzeki Bagmatina, na południe od Katmandu. Dawna nazwa Patan Lalitpur, co oznacza “Miasto Piękna”. Ze względu na swoją unikalną wartość zabytki Patanu znalazły się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.Patan warto odwiedzić przede wszystkim po to, aby zobaczyć piękny Plac Królewski i jego okolice.

W wyniku trzęsienia ziemi, jakie nawiedziło Nepal w kwietniu 2015 roku, część miasta została zniszczona. Za wejście na teren starówki turysta musi uiścić opłatę.

Patan - Durban Square

Katmandu - Pashupatinath

Pashupatinath usytuowany jest nad brzegiem rzeki Bagmati, w świętym mieście Deopatan, we wschodniej części Katmandu. Dla wyznawców hinduizmujest to jeden z najważniejszych celów pielgrzymkowych.  Pashupatinath jest dla Nepalczyków tym, czym dla indyjskich hinduistów jest Waranasi nad Gangesem, gdyż jest to także miejsce kremacji.

Pobyt w Pashupatinath szokuje, ponieważ w sposób nieunikniony wiąże się z obserwacją ceremonii kremacji, odbywających się na przeznaczonych do tego celu podestach. Na spalenie ciała potrzeba ok 3 godzin. Na koniec prochy zmarłych zmiatane są do rzeki. Dym z płonących stosów kremacyjnych unosi się zatem nad świątynią niemal bez przerwy.

Do głównego sanktuarium poświęconego Śiwie, ze słynnym posągiem byka Nandi, turyści nie mają jednak wstępu. Spojrzeć na świątynię i otaczające ją budynki mogą jednak z tarasów na zboczu po drugiej stronie Basmati.

Tak wygląda koniec ziemskiej wędrówki wyznawcy hinduizmu 

Changu Narayan - Nepal

Jeden z najstarszych obiektów sakralnych, znajdujących się w Nepalu to hinduistyczna świątynia
Changu Narayana znajdująca się na wzgórzu 4 km na północ od Bhaktapur. Przyjmuje się datowanie początku historii świątyni na IV wiek, na okres panowania w Kotlinie Katmandu dynastii Liććhawich.  W 1702 r. po pożarze obiekt został gruntownie przebudowany.

Centralną postacią w głównej świątyni jest Garuda Narayan: bóg Narajana-Wisznu zasiadający na swojej wahanie, czyli orle o imieniu Garuda.

Świątynia Changu Narajana

Bhaktapur - Nepal

Bhaktapur jest jedną z trzech stolic byłych królestw Doliny Katmandu. Miasto zostało założone w IX w. Od 1382 było stolicą Nepalu. Po podziale kraju w roku 1472 stało się stolicą jednego z państewek nepalskich. Bhaktapur jest dziś najlepiej zachowanym „średniowiecznym” miastem Nepalu, z tradycyjną zabudową i dużą liczbą świątyń. Wraz z sześcioma innymi miejscami w Dolinie Katmandu Bhaktapur, został wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

W wyniku trzęsienia ziemi, jakie nawiedziło Nepal w kwietniu 2015 roku, duża część miasta została zniszczona. Pomimo widocznych zniszczeń jest tu wciąż tak dużo do zobaczenia. Za wejście na teren starówki turysta musi jednak uiścić dość wysoką opłatę.

Nazwa Bhaktapur oznacza Miasto Wielbiących. Wystarczy obudzić się wystarczająco wcześnie, aby się o tym przekonać. Kobiety w czerwonych sukienkach i mężczyźni noszący podobne do harcerstkich czapki Dhaka niosą ofiary do małych świątyń rozsianych po mieście. Kupują nagietki z pobliskich straganów i zostawiają je na ołtarzach lub posągach przed wejściem do świątyń.

Durban Square ( więcej )

Bhaktapur - Pałac Królewski

Bhaktapur może się pochwalić okazałym Pałacem Królewskim nazywanym często Pałacem Pięćdziesięciu Pięciu Okien (Nyanyapa Jhya). Jego budowę rozpoczęto za panowania króla Yaksha Malli w roku 1427, ale dzisiejszy wygląd nadał mu król Bhupatindra Malla, który w XVII wieku znacznie pałac przebudował. Jeśli wierzyć nazwie – ten zbudowany z cegły i drewna okazały budynek posiada 55 pięknie rzeźbionych drewnianych okien, które już same w sobie są dziełem sztuki.

Na dziedziniec Pałacu Pięćdziesięciu Pięciu Okien wchodzi się przez Złotą Bramę (Sun Dhoka)

Złotą Brama (Sun Dhoka) wykonana w połowie XVIII wieku ze złoconego brązu. Jest ona uznawana za najpiękniejszą i najbardziej bogato zdobioną bramę tego typu na całym świecie. Brama jest zwieńczona figurkami bogini Kali i Garudy oraz ozdobiona wizerunkami wielu mitycznych stworzeń. Jej budowa została rozpoczęta przez króla Bhupatindrę, ale dokończył ją dopiero król Ranjit Malla w roku 1754.

Bhaktapur - Plac Taumadhi

Plac Taumadhi (Taumadhi Tole) był  kiedyś najważniejszym placem Bhaktapuru. Nawet obecnie jest to miejsce najważniejszych wydarzeń w mieście, w tym największego odbywającego się tutaj festiwalu Bisket Jatra. Przy placu zlokalizowane są też najwyższy budynek w mieście – Świątynia Nyatapola – a także wiele sklepików z tankami i rękodziełem oraz mniejszych i większych knajpek, w których można coś zjeść w przerwie między zwiedzaniem.

Plac Taumadh z widokiem na Świątynie Bhajrawy (Bhairawnath Mandir).   Bhajrawa to przerażające wcielenie Śiwy,  – walczącego z demonami,  będącego jednocześnie patronem Bhaktapuru. Oryginalność konstrukcji tej pagody polega na oparciu jej na kształcie prostokąta, a nie jak zazwyczaj kwadratu. Zbudował ją panujący w pierwszej połowie XVII wieku król Jagajjyoti Malla. Oryginalnie była to jednopiętrowa pagoda, ale w roku 1718 król Bhupatindra Malla rozbudował świątynię do wysokości 3 pięter.

Bhaktapur - Durbar Square

Bhaktapur jest jedną z trzech stolic byłych królestw Doliny Katmandu i, podobnie jak pozostałe, może się pochwalić okazałym Placem Królewskim (Durbar Square) – bogatym w świątynie swoistym centrum miasta. Podobnie jak w przypadku pozostałych miast królewskich doliny Katmandu to właśnie tutaj znajduje się większość najcenniejszych zabytków, choć trzęsienie ziemi w 1934 roku bardzo wiele z nich bezpowrotnie zniszczyło (według niektórych szacunków około ⅓ zabytków w Bhaktapurze zniknęła wtedy z mapy miasta). Pewnie to właśnie dlatego na Placu jest wyraźnie więcej wolnej przestrzeni w porównaniu z Placem Królewskim w Katmandu.
Na placu widać wyraźnie skutki ostatniego trzęsienia ziemi z 2015 roku.

Durbar Square w Bhaktapur

Katmandu - Bodnath Stupa

Położona mniej więcej 5 kilometrów w linii prostej na północny-wschód od centrum Katmandu stupa Bodnath / Boudhanath / Bagmati / बौद्धनाथ jest dla tybetańskich buddystów najświętszym miejscem poza Tybetem. Jej potężna kopuła ma około 35 metrów średnicy, co czyni ją największą w Nepalu i jedną z największych na świecie. W 1979 roku stupa, wraz z sześcioma innymi zabytkami doliny Katmandu, została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO i jest niemal obowiązkowym punktem programu zwiedzającego stolicę Nepalu turysty.

Uliczka prowadząca do stupy Bodnath

Swayambhunath - Świątynia Małp

Swajambhunath / Swayambhunath (स्वयम्भूनाथ स्तुप), zwany czasem również Świątynią Małp (Monkey Temple), jest jednym z najstarszych miejsc kultu religijnego w Nepalu. Cały kompleks składa się ze stupy oraz świątyń hinduistycznych i buddyjskich obiektów sakralnych. Swajambhunath zlokalizowane jest około trzech kilometrów na zachód od centrum Katmandu, na szczycie wzgórza wyraźnie wyrastającego ponad resztę okolicy. Niedawne trzęsienie ziemi również tu wyrządziło ogromne szkody - zniszczone zostały m.in. bogate ornamenty architektoniczne

Swajambhunath zostało ufundowane przez króla Vṛsadeva, w początku V wieku n.e. Mówi się, że to sam cesarz Aśoka zbudował w III w. p.n.e. świątynię na wzgórzu, niestety została ona potem zniszczona.

`

Stupa Swajambhunath nazywana bywa Świątynią Małp (Monkey Temple), z powodu dużej ilości zamieszkujących ją małp.

Wracamy do Pokhary

Po siedmiodniowym trekingu do Annpurna Base Camp znowu wylądowaliśmy w Pokharze. W końcu mieliśmy trochę czasu na relaks. Przy okazji zmieniliśmy też hotel na nieco lepszy i położony z dala od tej krzykliwej ulicy (Lakeside Rd) przy której nocowaliśmy za pierwszym razem.

Miasto Pokhara leży nad uroczym jeziorem Fewa (Phewa Tal). W porównaniu do zakurzonego Katmandu, Pokhara przypomina trochę zaniedbany kurort. Największą atrakcją Pokhary są zdecydowanie okoliczne szczyty Annapurny i Machapuchare, bo w samym mieście specjalnie nic ciekawego nie ma. Korzystając z okazji wybraliśmy się na małą wycieczkę do hinduistycznej świątyni Varahi położonej na niewielkiej wysepce na jeziorze Phewa.

Położone na wysokości 742 n.p.m. Jezioro Fewa (Phewa Tal)jest chyba najbardziej znanym jeziorem Nepalu. Od zachodu wpada do niego rzeka Harpen (Harpen Khola), a na południowym brzegu wyrasta wzgórze, na którym stoi Stupa Pokoju (biały obiekt ledwo co widoczny na grzbiecie). 

Annapurna Base Camp dzień 7 (Chomrong - Pokhara)

Ostatni dzień na szlaku. Mieliśmy tego dnia kawałek do przejścia. Poprzedniego dnia zrezygnowaliśmy z karkołomnego zejścia do Jhinu Danda, tak więc mieliśmy to zejście na start.

Poranek w Chomrong