Cezarea Izrael

Cezarea to najlepiej zachowany kompleks ruin starożytnych i średniowiecznych. Jest to dawna Cezarea Nadmorska, a znana z Pisma Świętego jako Cezarea Filipowa. Obecnie nosi nazwę Banias.

Ruiny łaźni

Cezarea Nadmorska została założona w 20 r. p.n.e. przez króla Judei Heroda Wielkiego na terenie dawnej osady helleńskiej - Wieży Stratona. Nazwana została na cześć Cezara Oktawiana Augusta i przez prawie 600 lat była oficjalną stolicą rzymskiej prowincji Judei. Dla odróżnienia od innych miejscowości o tej samej nazwie, miastu nadano przydomek Maritima. Była kiedyś jednym z ważniejszych portów morskich - pełniła podobną rolę do współczesnego portu w Hajfie. Cezarea Nadmorska była dawniej siedzibą rzymskich prokuratorów. Mieszkał w niej m.in. rzymski prefekt Poncjusz Piłat. Cezarea występuje często w źródłach starożytnych, a dokładnie została opisana przez Józefa Flawiusza w „Dawnych dziejach Izraela” i „Wojnie żydowskiej”.

Cezarea straciła na znaczeniu w okresie panowania bizantyjskiego i arabskiego. W czasie wypraw krzyżowych przeżyła gwałtowny upadek, a w 1265 została całkowicie zburzona przez egipskich mameluków. Z uwagi na rozmiary miasta w wyniku dotychczasowych wykopalisk udało się odsłonić jedynie niewielką jego część. Udostępnione zabytki tworzą Park Narodowy Cezarei.

Widok od strony Morza Śródziemnego na cytadelę wybudowaną w czasach wypraw krzyżowych, minaret meczetu i fragment murów obronnych z połowy XIII w. otaczających miasto Cezareę (Izrael)"

Mozaiki rzymskie

Fragmenty antycznych kolumn z czasów rzymskich

Teatr rzymski mogący pomieścić 4000 widzów, odnowiony.  Co pięć lat odbywały się tu igrzyska z walkami gladiatorów i przedstawieniami teatralnymi. Obecnie organizowane są tu letnie koncerty.

Widok na hipodrom rzymski

Fragment cytadeli zbudowana przez krzyżowców z połowy XIII wieku

Meczet w Cezarei. Pod koniec XIX  stulecia na gruzach Cezarei powstało małe osiedle Kaisariych. Zamieszkali go Bośniacy sprowadzeni przez Turków. Zlikwidowano je w 1948 roku po powstaniu państwa żydowskiego. Zachowały się jednak pojedyncze domy i część meczetu.

Głowa Gorgony na sarkofagu ( II - II w n.e.). Najbardziej znaną z Gorgon była Meduza, której spojrzenie zamieniało w kamień.