sobota, 26 października 2024

Eastern Sierra - Bishop Pass

Wycieczka na przełęcz Bishop (3,649 m ) to 18 km wędrówki tam i z powrotem z 655 m podejścia. Początek szlaku znajduje się przy sztucznym jeziorze South, gdzie dojeżdża się z miejscowości Bishop, Po drodze mijamy rozejście szlaków do Treasure Lakes, a po dotarciu w górną część doliny  jeziora Long, Saddelrock i Bishop. Na przełęczy docieramy do granicy z Parkiem Narodowym Kings Canyon.

Widok na jeziora Bishop i Saddelrock z podejścia na przełęcz Bishop

piątek, 25 października 2024

Eastern Sierra - Gem Lakes

Little Lakes Valley do Gem Lakes to jeden z lepszych szlaków w Eastern Sierra w Kalifornii. Długość szlaku to 15 km tam i z powrotem i tylko ok. 400 metrów podejścia. Szlak zaczyna się na wysokości 3140 metrów w Mosquito Flats. Do początku szlaku prowadzi najwyżej położona droga w Eastern Sierra. Dojazd tam zajmuje ok. około 20 minut z autostrady US 395 (zjazd w Toms Place).

Ostanie z jezior Gem

czwartek, 19 września 2024

Cinque Torri - muzeum wojenne z I wojny światowej

Cinque Torri to bardzo urokliwa formacja pięciu wież skalnych we wschodnich Dolomitach, nieopodal Cortiny d'Ampezzo. Najwyższą z nich jest Torre Grande o wysokości 2361 m składająca się z trzech wierzchołków przylegających do siebie i mających płaskie szczyty. Kolejne skały wchodzące w skład Cinque Torri to Torre Seconda, Terza Torre, Quarta Torre i Quinta Torre. Skały są popularnym terenem wspinaczkowym.

Cinque Torri

środa, 18 września 2024

Tofana di Mezzo

Kolej linowa wiodąca z Cortiny d’Ampezzo na Tofanę di Mezzo to imponujące założenie inżynieryjne. Wjazd przebiega trzyetapowo, a ostatni odcinek wagonik pokonuje bez dodatkowych podpór dla liny.  Z górnej stacji kolejki wychodzi się prosto na taras widokowy ze wspaniałymi panoramami. Łatwa ścieżka prowadzi na szczyt Tofany di Mezzo (3244 m n.p.m.). Tofana di Mezzo to trzeci najwyższy szczyt w Dolomitach.

Jedziemy na szczyt Tofana di Mezzo

wtorek, 17 września 2024

Lago di Sorapiss

Jezioro Lago di Sorapis leży w Dolomitach, w masywie górskim Sorapiss, na wysokości 1925 m n.p.m. i u stóp szczytu o wdzięcznej nazwie Dito di Dio ( Palec Boga ). Tafla jeziora mieni się kolorami w zależności od aktualnej aury i może być mleczno-błękitna, turkusowa lub szmaragdowa.

Lago di Sorapis

poniedziałek, 16 września 2024

Tre Cime di Lavaredo

Dolomity, czyli marzenie każdego miłośnika górskich wypraw, nie bez powodu nazywane najpiękniejszymi górami świata, a szlak wokół Tre Cime to jedna z najbardziej kultowych tam tras pieszych. Tre Cime to trzy szczyty położone obok siebie, zwane „Trzema Siostrami”: Cima Ovest (2983 m), Cima Grande (2999 m) i Cima Piccola (2857).

Widok Tre Cime di Lavaredo z przełęczy Forcella Lavaredo jest spektakularny

Cadini di Misurina, czyli idziemy na słynny punkt widokowy w Dolomitach

Cadini di Misurina to pasmo górskie, które rozciąga się pomiędzy Cortina d’Ampezzo, Auronzo di Cadore i Tre Cime di Lavaredo i jest częścią grupy Sesto, która w 2009 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Najwyższym szczytem jest Cima Cadin di San Lucano o  wysokości 2839 m.  

Panorama pasma Cadini di Misurina

niedziela, 15 września 2024

Lago di Braies, czyli odwiedzamy najsłynniejsze jezioro w Dolomitach

Lago di Braies (niem. Pragser Wildsee) to niewątpliwie jedno z najpiękniejszych jezior w Dolomitach. Jezioro znajduje się w Południowym Tyrolu i wchodzi w skład rezerwatu przyrody Fanes-Senes-Braies. To krystaliczne jezioro o szmaragdowej barwie, niezwykłym górskim otoczeniu i łatwej ścieżce prowadzącej dookoła, od dawna przyciąga wielu turystów. Charakterystyczne dla jeziora są liczne drewniane łódki, z których możemy podziwiać jezioro jak i okoliczne góry.

Lago di Braies - jedno z najbardziej fotografowanych i najpopularniejszych w Dolomitach

sobota, 14 września 2024

Cortina d’Ampezzo

Cortina d'Ampezzo to górskie miasteczko w prowincji Belluno we Włoszech. Miasto jest popularne zarówno w zimie, gdyż oferuje wiele kilometrów ścieżek narciarskich, jak i w okresie letnim. W okolicy miasta są różnorodne szlaki turystyczne, a także znane szczyty górskie jak Tofana 3,244 m, Cristallo lub Cinque Torri. Cortina d'Ampezzo jest powszechnie znana dzięki Olimpiadzie Zimowej, która odbyła się tutaj w 1956 roku.

Na cześć św. Filipa wzniesiono kościół parafialny z XVIII wieku, znajdujący się w centrum miasta. Wysoka dzwonnica na szczycie kościoła jest doskonałą wizytówką miasta.

niedziela, 1 września 2024

My New Yorks - Georgia O’Keeffe w Art Institute of Chicago

Wystawa w Art Institute of Chicago „My New Yorks”, prezentuje prace słynnej artystki Georgii O’Keeffe z okresu pobytu w Nowym Jorku. Seria inspirowana jest drapaczem chmur, w którym O’Keeffe mieszkała podczas swojej nowojorskiego okresu swojego życia -  Shelton Hotel. Był to wówczas najwyższy wieżowiec mieszkalny na świecie. Prace pokazane na wystawie w Instytucie Sztuki powstały między 1925 a 1930 rokiem. 

Nowojorskie drapacze chmur Georgii O’Keeffe możemy podziwiać w Art Institute of Chicago

niedziela, 18 sierpnia 2024

Geneva

Genewa (Geneva) to drugie co do wielkości miasto Szwajcarii malowniczo usytuowane nad brzegiem Jeziora Genewskiego u podnóża Alp. Genewa zyskała sławę dzięki temu, że stała się siedzibą najważniejszych organizacji międzynarodowych, takich jak Organizacją Narodów Zjednoczonych czy słynna Europejską Organizacją Badań Jądrowych CERN. Miasto jest na tyle ładne, że zwykły spacer jego ulicami okazał się wielką przyjemnością.

Fontanna Jet d’Eau to symbol Genewy oraz najwyższa fontanna w Europie. Jet d’Eau znaczy strumień wody i w każdej sekundzie wyrzuca ona pięćset litrów wody na wysokość 140 metrów. Służą do tego dwie pompy o mocy 500 kW. Prędkość wyrzucanej wody to 200 kilometrów na godzinę, a wydostaje się ona przez dyszę o średnicy 10 centymetrów

sobota, 17 sierpnia 2024

Schwarzsee, schodzimy do Furi

Ostatnia wycieczka w okolicy Schwarzsee. Tym razem schodzimy w dół  ok. 7 km do Furi doliną Zmutt, by stamtąd wrócić gondolą do Schwarzsee.

Na szlaku z Schwarzsee do Furi. Schodzimy do doliny Zmutt

piątek, 16 sierpnia 2024

Matterhorn Glacier Trail

Matterhorn Glacier Trail zaczyna się na stacji gondoli Trockener Steg na wysokości 2900 m, skąd schodzimy na około 2450 m do następnej stacji kolejki czyli Schwarzsee. Szlak biegnie u podnóża Matterhornu, wokół licznych jeziorek i pozostałości po lodowcu.

Małe jeziorko na szlaku Matterhorn Glacier Trail, a ztyłu przysłonięty chmurami Matterhorn

Matterhorn Glacier Paradise

Słynny Matterhorn jest dostępny tylko dla alpinistów i nie ma na niego kolejki linowej. Natomiast wokół Zermatt jest kilka świetnych punktów widokowych, z których bardzo dobrze widać górę Matterhorn. Jednym z nich jest Klein Matterhorn, co oznacza „Mały Matterhorn”. Jest to grzbiet o wysokości 3883 m pomiędzy Matterhorn i masywem Monte Rosa. Oficjalna nazwa tego miejsca to Klein Matterhorn, ale w turystyce często nazywany jest „Matterhorn Glacier Paradise”.

Widok na Matterhorn z Matterhorn Glacier Paradise

czwartek, 15 sierpnia 2024

Schwarzsee, czyli docieramy pod Matterhorn

W Szwajcarii chcieliśmy koniecznie zobaczyć Matterhorn, ale mieliśmy dylemat jak to zrobić. Zermatt - miasteczko u podnóża góry uległ ogromnej komercjalizacji i jest to obecnie miasto głównie hoteli. Zamiast Zermatt wybór padł na Schwarzsee położony nad miastem na wysokości 2582 metrów. Schwarzsee głównie jest  znane jako stacja przesiadkowa na trasie gondoli z Zermatt do Matterhorn Glacier Paradise, ale jest tam również restauracja z hotelem. 

Poranny widok na Matterhorn po przejściu frontu. W nocy dwie osoby spadły w czasie wspinaczki i byliśmy nawet świadkami akcji poszukiwawczej z użyciem helikoptera.

Zermatt - Switzerland

Zermatt jest jednym z największych ośrodków sportów zimowych oraz wspinaczek górskich w Szwajcarii. Zermatt położony jest na wysokości 1600 m i nie można wjechać tam samochodem tylko kolejką z pobliskiej miejscowości Tash.  Zermatt bardzo przypomina Zakopane. Fajnie się było przejść przez miasto, co w sumie zrobiliśmy nawet dwa razy, gdyż zamiast w mieście spaliśmy powyżej w Schwarzsee, więc musieliśmy się przejść ze stacji kolejowej do stacji gondoli. Zermatt nam za bardzo nie przypadł do gustu, ale miasto ma swój klimat, choć obecnie to miasto przeznaczone jest bardziej dla turystów z hotelami i restauracjami na każdym rogu. 

Zermatt wita nas

środa, 14 sierpnia 2024

Chamonix - France

Chamonix Mont Blanc to słynny alpejski kurort i ośrodek narciarski na pograniczu Francji, Włoch i Szwajcarii. Chamonix położone jest pod najwyższą górą Alp – Mont Blanc 4809 m.  

Chamonix znany jest z tego, że odbyły się tutaj pierwsze Zimowe Igrzyska Olimpijskie w 1924 roku. Do atrakcji należy zaliczyć także kolejkę linową na skalistą piramidę Aiguille du Midi (3842 m) oraz schodzący dosyć nisko lodowiec Mer de Glace. Chamonix to jedyne takie miejsce w Europie, dlatego warto zatrzymać się tutaj na dłużej.

Centrum Chamonix i  pomnik z dwoma  postaciami wypatrującymi drogi na Mont Blanc. To Horace Benedict de Sausseure (1740 – 1799) i przewodnik Jacques Balmat (1762 – 1834)

Le Brevent

Le Brevent (2525 m) to szczyt znajdujący się w alpejskim paśmie górskim Aiguilles Rouges nad Chamonix. Na Brevent można wjechać gondolą z Chamonix (Planpraz), a potem kolejką linową. Ze szczytu rozciąga się imponujący widok na znajdujący się po drugiej stronie doliny Mont Blanc 

Wygląda na to, że wpadliśmy na piwo do Le Brevent

Tramway du Mont-Blanc

Tramwaj Mont Blanc (zwany potocznie TMB) to kolejka górska z trzecią szyną zębatą, która wspina się na masyw Mont Blanc na wysokość 2372 m. Wyjeżdżając z Le Fayet (580 m ) lub Saint-Gervais, tramwaj Mont Blanc zabiera turystów do Bellevue (1800 m) przez malownicze lasy i pastwiska alpejskie, umożliwiając dotarcie do Nid d'Aigle (2372 m) pod sam szczyt Aiguille du Goûter, na szczyt lodowca Bionnassay. To pierwszy przystanek dla wspinaczy zamierzających zdobyć Mont Blanc. Podróż trwa 50 minut do Bellevue i 75 minut do Nid d'Aigle. Niestety z powodu remontu ostatniej stacji Nid d'Aigle, mogliśmy tylko dojechać do przedostatniej stacji Mont Lachat.

Tramway du Mont-Blanc w drodze do Nid d'Aigle

wtorek, 13 sierpnia 2024

Aiguille du Midi

Aiguille du Midi (Południowa Iglica) to szczyt w Alpach we Francji. Ma on 3842 m wysokości i można wjechać na niego kolejką linową z Chamonix. Kolejka została otwarta w 1955 roku i przez 20 lat była najwyższa na świecie. Dziś jest trzecia, po kolejce Merida w Wenezueli i Matterhorn Glacier Paradise w Szwajcarii.

Szczyt Aiguille du Midi

Punta Helbronner, czyli wpadamy do Włoch na espresso

Punta Helbronner (3466 m ) to jeden z najwyższych włoskich szczytów (dzielony z Francją) i zarazem wspaniały punkt widokowy. Punta Helbronner jest dostępny dzięki kolejce linowej Skyway Monte Bianco.Ta nowoczesna kolejka udostępniona ponownie po remoncie w 2015 roku, posiada system pozwalający obracać się gondoli wokół własnej osi, dzięki czemu można podziwiać widoki niezależnie od tego, w której części wagonika się stoi. Skyway Monte Bianco posiada trzy stacje:
  • dolną w Entrèves (1300 m)
  • pośrednią na stacji Pavillon (2173 m)
  • górną na Punta Helbronner (3466)

Punta Helbronner jest także dostępny z Chamonix, po drugiej stronie masywu, podróżując kolejką Panoramic Mont-Blanc z francuskiego szczytu Aiguille du Midi.

Punta Helbronner

Panoramic Mont Blanc

Panoramic Mont Blanc, czyli podróż marzeń nad lodowcami Mont Blanc z Aiguille du Midi (3842 m) we Francji do Punta Helbronner (3466 m) we Włoszech i z powrotem.

Kolejka Panoramic Mont Blanc jednorazowo zabiera 12 osób w trzech wagonikach

poniedziałek, 12 sierpnia 2024

Lac Blanc

Lac Blanc (Białe Jezioro) znajduje się na wysokości 2352 metrów n.p.m. w masywie Czerwonych Szczytów/Igieł (Aiguille-Rouges) we francuskich Alpach. Jezioro usytuowane jest na przeciwko masywu Mont Blanc i słusznie otrzymało status miejsca „must see”. 

Lac Blanc

niedziela, 11 sierpnia 2024

Grand Balcon Nord - Od Montenvers do Plan de l’Aiguille

Grand Balcon Nord to przepiękny szlak trekkingowy w Chamonix ze spektakularnymi widokami na alpejskie kolosy. Ze szlaku zobaczymy lodowiec Mer de Glace z wieńczącymi go ścianami Grandes Jorasses, majestatyczny szczyt Dru, Aiguille du Midi i oczywiście Mont Blanc z lodowcem des Bossons. Tysiąc metrów pod naszymi stopami widzimy maleńkie z tej perspektywy miasteczko Chamonix, a po przeciwnej stronie Grand Balcon Sud trawersujący szczyty Aiguille Rouge.

Na szlaku Grand Balcon Nord z widokiem na Mont Blanc

Mer de Glace

Mer de Glace to największy lodowiec we Francji oraz jeden z największych w Alpach. Większe lodowce znajdują się na terenie Alp w Szwajcarii. Mer de Glace ma 7 km długości, 40 kilometrów kwadratowych szerokości, 200 m grubości. Leży na wysokości 1913 m n.p.m. w Masywie Mont Blanc, niedaleko jednej z najbardziej znanych alpejskich miejscowości – Chamonix Mont Blanc. Lodowiec kurczy się i szacuje się, że co roku Mer de Glace traci 4-6 metrów grubości oraz 30 metrów długości.

Wewnątrz lodowca Mer de Glace (Grotte de Glace)

piątek, 12 lipca 2024

Timberline Lodge

Timberline Lodge znajduje się na stoku góry Mount Hood w stanie Oregon. Zbudowano go w latach 1936-38, w ramach rządowego programu WPA, który miał zapewniać pracę Amerykanom, którzy zostali bezrobotnymi z powodu Wielkiego Kryzysu. Światową sławę zyskał w 1980 roku, kiedy Stanley Kubrick nakręcił ekranizację powieści „Lśnienie” Stephena Kinga. Hotel udawał znany z powieści Hotel Overlook. W powieści słynna scena, w której główny bohater spotyka nagą kobietę, która zmienia się w staruszkę, miała miejsce w pokoju 217, ale twórcy filmu zmienili numer tego pokoju na nieistniejący 237, bo właściciele hotelu bali się, że goście nie będą chcieli w nim nocować.
 
Timberline Lodge znajduje się na stoku góry Mount Hood

Smith Rock State Park

Smith Rock State Park niedaleko Bend jest jednym z najpopularniejszych miejsc wspinaczkowych w stanie Oregon i często uważany jest za miejsce narodzin amerykańskiej wspinaczki sportowej. Wzdłuż pięknego kanionu rzecznego w parku znajduje się ponad 1000 tras wspinaczkowych. Trasy są zróżnicowane, od początkujących po trudne i wszystkie wymagają odpowiedniego doświadczenia oraz sprzętu wspinaczkowego. W parku znajduje się też kilka tras pieszych. Niestety z powodu upału ograniczyliśmy się tylko do kilku punktów widokowych.

Smith Rock State Park

czwartek, 11 lipca 2024

Crater Lake National Park

Ponownie zajrzeliśmy do Crater Lake NP - jedynego Parku Narodowego w stanie Oregon, ale do takich miejsc warto wracać. Crater Lake  to jedno z najdziwniejszych jezior na świecie. Powstało w kalderze utworzonej 8 tysięcy lat temu po wybuchu wulkanu. 

Crater Lake to także najgłębsze jezioro w USA i zarazem jedno z najgłębszych jezior na świecie. W najgłębszym miejscu ma prawie 600 metrów. Jezioro jest też niezwykle przejrzyste, a widoczność w głąb wynosi aż 60 metrów. Ta niezwykła przejrzystość wynika z faktu, że Jezioro Kraterowe nie ma żadnych dopływów, które zwykle niosą ze sobą zanieczyszczenia. Zasilane jest jedynie wodą z opadów i roztopów. Jezioro wręcz hipnotyzuje swoim pięknem. 

Jezioro Kraterowe panoramiczne

środa, 10 lipca 2024

Mt. Jefferson Wilderness - Marion Lake

Wyprawa do Mount Jefferson Wilderness. Poszliśmy na wycieczkę w miarę krótkim szlakiem do jeziora Marion. Długość szlaku tam i z powrotem to 9 km i w tym 330 m podejścia. Szlak wymaga o dziwo rezerwacji na stronie recreation.gov, choć na miejscu albo po drodze nikt nas nie sprawdzał. Największą niespodzianką szlaku była przyroda z potężnymi drzewami i rododendronami. Z cypla na jeziorze Marion udało nam się dostrzec czubek szczytu Mt. Jefferson ( 3199 m ). Mount Jefferson to stratowulkan, położony 80 km na północny zachód od Bend i jest to drugi pod względem wysokości szczyt w Oregonie.

Przy okazji wyprawy do Mount Jefferson Wilderness udało nam się przejechać bardzo widokową drogą McKenzie Pass–Santiam Pass Scenic Byway.

Marion Lake i lekko widoczny wierzchołek Mt. Jefferson

McKenzie Pass–Santiam Pass Scenic Byway

McKenzie Pass–Santiam Pass Scenic Byway to widokowa droga o długości 132 km w stanie Oregon. Trasa jest pętlą po górach Kaskadowych na północny zachód od Bend. Wiedzie przez przełęcze McKenzie i Santiam. Na przełęcz McKenzie dotarliśmy już po zachodzie słońca. Cała okolica  przełęczy McKenzie z niekończącymi się polami lawy wyglądała dosyć mistycznie. Największą niespodzianką na tym pustkowiu była samotnie stojąca wieża obserwacyjna Dee Wright, zbudowana także ze skał wulkanicznych. W okolicy przełęczy mamy niesamowite widoki North i Middle Sister.

Widok z Dee Wright Observatory na North i Middle Sister

wtorek, 9 lipca 2024

Three Sisters Wilderness - Green Lakes

Jeden z lepszych szlaków w Centralnym Oregonie na terenie Three Sisters Wilderness wiedzie do Green Lakes. Długość szlaku to 15 km tam i z powrotem z ok. 400 m podejścia. Ostanie z jezior miało rzeczywiście zielony kolor. Z okolicy jezior mamy piękne widoki na South Sister ( 3158,5 m ) i Broken Top ( 2797 m ). Szlak wymaga uprzedniej rezerwacji na stronie recreation.gov, a parking jest płatny (można użyć karty America the Beautiful).

Widok w kierunku South Sister ( 3158,5 m )

poniedziałek, 8 lipca 2024

Lava Lake Campground - Deschutes National Forest

Oregon bardzo nam się spodobał 10 lat temu podczas pierwszej i jedynej wizyty w tym stanie. Mieliśmy tam szybko wrócić, ale wyszło trochę inaczej i w końcu udało na się to dopiero w tym roku.  Oregon to stan, który ma w sumie sporo do zaoferowania. Nie jest on jeszcze tak zajechany przez tłumy turystów jak to ma miejsce w sąsiednich stanach takich jak Kalifornia czy Washington. W wielu miejscach można się poczuć nawet całkiem kameralnie, a w tych bardziej popularnych obowiązuje obecnie  system rezerwacji.

Nad jeziorem Lava z widokiem na South Sister

Newberry National Volcanic Monument - Big Obsidian Flow

Big Obsidian Flow powstał 1300 lat temu i  obejmuje 280 ha. 

Bryły obsydianu na szlaku Obsydian Flow

Newberry National Volcanic Monument - Paulina Peak

Paulina Peak (2434 m) to najwyższy szczyt  na terenie Newberry National Volcanic Monument. Na szczyt można wjechać własnym samochodem, ale droga jest nieutwardzona i miejscami dosyć stroma. Ze szczytu roztacza się imponujący widok na okolicę w tym grzbiet Three Sisters.

Mt. Bachelor and Three Sisters widziane ze szczytu Paulina ( 2434 m)

Newberry National Volcanic Monument - Lava Butte

Stożek żużlowy Lava Butte w Newberry National Volcanic Monument. Na szczyt można wjechać
autobusem parkowym. 

Widok na Lava Butte z okolicy Visitor Center

Newberry National Volcanic Monument - Oregon

Newberry National Volcanic Monument został utworzony 5 listopada 1990 roku w celu ochrony obszaru wokół wulkanu Newberry w stanie Oregon. Wulkan Newberry jest dużym, aktywnym stratowulkanem, położonym około 32 km na południe od Bend i jest on jednym z największych wulkanów na kontynencie amerykańskim (największy na south-west). Jego całkowita powierzchnia  to 3100 km2, biorąc pod uwagę wypływy lawy. Sam park zajmuje obszar 222 km2. 

Newberry National Volcanic Monument z widokiem na Mt. Bachelor (z lewej), Mt Tumalo (w środku) i Three Sisters (z prawej)

niedziela, 7 lipca 2024

Multnomah Falls - Oregon

Wodospad Multnomah jest najczęściej odwiedzanym rekreacyjnym miejscem na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku. Co roku to miejsce odwiedza ponad 2 miliony osób, chcących podziwiać ten niezwykły widok. Wodospad znajduje się w stanie Oregon, w wąwozie rzeki Kolumbia.

Multnomah Falls i most Bensona

sobota, 6 lipca 2024

Cannon Beach - Oregon

Po wizycie w Parku Stanowym Ecola, wybraliśmy się do miejscowości Cannon Beach. To malownicze miejsce słynie z imponującej skały Haystack Rock, która wznosi się na wysokość 72 metrów. Można śmiało powiedzieć, że Haystack Rock to ikona stanu Oregon. Skała ma pochodzenie wulkaniczne podobnie jak wiele innych nadmorskich tworów Oregonu i uformowała ją lawa.

Haystack Rock, czyli jedna z największych skał wyrastających z oceanu

Ecola State Park - Oregon

Oregońskie wybrzeże jest spektakularne. Jednym z najpopularniejszych tam miejsc jest Cannon Beach. Miasteczko słynie z monolitu skalnego o nazwie Haystack Rock, który mierzy aż 72 metry. Wizyta w Cannon Beach nie byłaby kompletna bez odwiedzenia sąsiedniego Parku Stanowego Ecola.

Widok na plażę Crescent i w oddali Cannon ze słynną skałą Haystack

Fort Stevens State Park

Fort Stevens to dawna ważna instalacja wojskowa, która miała za zadanie chronić ujście rzeki Columbia. Podczas zwiedzania bunkrów można  zobaczyć armaty, centrum radiowe oraz pomieszczenia na bomby, odkrywając ciekawą historię obrony tego strategicznego miejsca.

W Fort Stevens State Park warto także zobaczyć wrak słynnego statku Peter Iredale – czteromasztowego okrętu transportowego, który osiadł na wybrzeżu Oregonu w 1906 roku. Ten imponujący wrak stał się ikoną i popularną atrakcją turystyczną dla odwiedzających ten region.

Wrak statku Peter Iredale w Fort Stevens State Park

Astoria - Oregon

Astoria to urocze nadmorskie miasto z inspirującym otoczeniem. Choć mniejsza, nazywana jest San Francisco w stanie Oregon ze względu na swój nadmorski status i tętniące życiem śródmieście wypełnione lokalną atmosferą.

Astoria

piątek, 5 lipca 2024

Mount St. Helens National Volcanic Monument

Mount St. Helens (góra św. Heleny) to stratowulkan położony w północno-zachodnim regionie Pacyfiku. Jest częścią pasma Cascade i znajduje się w stanie Waszyngton. Góra słynie z katastrofalnej erupcji w 1980 r., która miała daleko idące skutki dla otaczającego środowiska, społeczności i naukowego zrozumienia procesów wulkanicznych. Była to najdokładniej sfotografowana, sfilmowana, udokumentowana i prawdopodobnie najbardziej spektakularna spośród znanych katastrof wulkanicznych.

Mount St. Helens

niedziela, 26 maja 2024

Reykjavík

Reykjavik to najnowocześniejsze i największe miasto Islandii – mieszka tu ponad połowa obywateli kraju. Jest to także najbardziej na północ wysunięta stolica świata. Spalimy tam w sumie 3 noce. Na samym początku pobytu w Islandii Reykjavik był dla nas bazą wypadową przy zwiedzaniu tzw. Złotego Kręgu. Tu też wylądowaliśmy na ostatnią noc po objechaniu Islandii dookoła Ring Road

Kościół Hallgrímura w Reykjavíku, stolicy Islandii (ostatni dzień)

sobota, 25 maja 2024

Snaefellsnes, czyli Islandia w pigułce

Położony w zachodniej Islandii Półwysep Snaefellsnes powszechnie nazywany jest „Miniaturową Islandią”. Ma on zaledwie 90 kilometrów długości, jednak na jego obszarze znajduje się wszystko z czego słynie krajobraz Islandii. Zobaczymy tu lodowce, pola lawy, bazaltowe klify, wodospady, spektakularne góry, piaszczyste i kamieniste plaże, fiordy a także szczyty wulkaniczne. 

W części zachodniej części półwyspu ulokowany jest Park Narodowy Snaefellsjokull. Na jego terenie znajduje się malownicza czarna plaża Djupalónssandur, urwiste klify Thufubjarg czy też lśniąca czapa Snaefellsjokull – lodowca i wulkanu, często nazywanych „klejnotem koronnym półwyspu”, którego piękno od wieków inspirowało pisarzy i artystów. Na Półwyspie Snaefellsnes znajduje się także najczęściej fotografowana góra Islandii – zjawiskowa Kirkjufell.

Wizytówka półwyspu Snaefellsnes - wodospad Kirkjufellsfoss i góra Kirkjufell

piątek, 24 maja 2024

Myvatn - Skútustaðagígar

Pseudokratery Skútustaðagígar znajdują się w obszarze wulkanicznego jeziora Mývatn. Do powstania tych niezwykłych formacji doprowadziła specyfika samego jeziora i wulkaniczny charakter tego regionu.

Jeden z pseudokraterów Skútustaðagígar

Myvatn - Dimmuborgir

Dimmuborgir zwany także Czarną Twierdzą to duży obszar ciekawie ukształtowanych pól lawowych położony na wschód od Mývatn. Formacje lawowe występujące w Dimmuborgir podobno nie są dostępne w żadnym inne miejscu na świecie poza dnem oceanu w Meksyku. 

Dimmuborgir

Myvatn - Wulkan Hverfjall

Hverfjall, znany także jako Hverfell to piękny, ale bardzo nietypowy wulkan na wschodnim wybrzeżu jeziora Mývatn. Hverfjall jest wulkanem stożkowym z kraterem pierścieniowym o średnicy ponad 1000 metrów, co czyni go jednym z największych kraterów tego typu na świecie. Jego kształt zaburza jedynie osuwisko w południowej części. Wysokość wzgórza wulkanicznego względem okolicy to około 80-180 metrów.

Krater wulkanu  Hverfjall 

Myvatn - przepiękne islandzkie jezioro wśród wulkanów

Mývatn to piękne jezioro położone na północy Islandii, ok. 80 km na wschód od drugiego co do wielkości miasta kraju – Akureyri. Powierzchnia jeziora to 36,5 km2, co czyni je czwartym co do wielkości akwenem na wyspie. Długa, skomplikowana i niezwykle intensywna historia geologiczna tego regionu stworzyła tu liczne formy skalne unikalne na skalę światową. Wulkaniczny krajobraz, malownicze otoczenie czynią to miejsce jedną z najciekawszych atrakcji przyrodniczych na Islandii.

Jezioro Myvatn

Hverir

Hverir słynie z wielu charakterystycznych form geotermalnych. Podczas spaceru zobaczymy przynajmniej kilka basenów błotnych, w których "gotuje" się błoto, a na powierzchni powstają charakterystyczne bąble. Hverir znany jest również z fumaroli, czyli wyziewów ziemnych, z których wydobywa się para o zapachu siarki.

Obszar geotermalny Hverir

Wulkan Krafla

Krafla o długości 10 km i szerokości 2 km jest aktywnym wulkanicznie terenem na styku dwóch płyt tektonicznych: amerykańskiej i europejskiej. Zlokalizowany po drugiej stronie drogi krajowej nr 1 naprzeciwko Námaskarð, stanowi ważny element krajobrazu w rejonie jeziora Mývatn.

Na dnie krateru wulkanu Krafli znajduje się jezioro Víti z wodę o oszałamiającym odcieniu błękitu