sobota, 15 lipca 2023

Kielce - Pałac Biskupów Krakowskich

Dawny Pałac Biskupów Krakowskich, będący obecnie oddziałem Muzeum Narodowego, stanowi najcenniejszy zabytek architektoniczny Kielc. Jest jedyną w Polsce tak doskonale zachowaną rezydencją epoki Wazów. Budowla została wzniesiona w latach 1637–1644, z inicjatywy Jakuba Zadzika, biskupa krakowskiego. W architekturze, dyspozycji wnętrz i dekoracjach rezydencji widać wpływy zarówno włoskie jak i rodzime.

Pałac Biskupów Krakowskich – barokowy pałac w Kielcach, była rezydencja biskupów krakowskich, oddział Muzeum Narodowego w Kielcach. Najlepiej zachowana oryginalna wczesnobarokowa rezydencja pałacowa z pierwszej połowy XVII wieku w Polsce.
W I połowie XVIII wieku do pałacu dobudowano dwa boczne skrzydła, co nadało budowli charakter francuskiej rezydencji typu entre court et jardin [fr. „między dziedzińcem a ogrodem”]. Układ ten przetrwał do dziś. Pałac pełnił funkcję czasowej siedziby biskupów krakowskich do 1789 roku, czyli momentu upaństwowienia dóbr biskupich uchwałą Sejmu Wielkiego. Pozostał jednak ośrodkiem władzy państwowej. W XIX i XX wieku w pałacowych wnętrzach mieściły się biura instytucji publicznych, wojskowych, dydaktycznych.W 1971 roku jako siedziba kieleckiego muzeum został przystosowany do celów ekspozycyjnych.


Na tyłach pałacu znajduje się Ogród Włoski. Powstał jako ogród o charakterze ozdobno-użytkowym. Jego centrum stanowił taras z ziołami i kwiatami, a otaczały go drzewa owocowe. Z biegiem czasu pojawiły się tu również ogrzewane oranżerie, w których uprawiano drzewka pomarańczowe, cytrynowe i figowe. Niestety gdy pod koniec XVIII w. pałac przejęły władze cywilne, ogród zaczął tracić swój charakter. Obecnie, po przeprowadzonej rekonstrukcji w latach 2002-2003, wokół środkowej, geometrycznej części ogrodu nasadzono jabłonie, a całość otaczają grabowe i lipowe alejki.













Plafon przedstawiający sąd nad Arianami
Ogród włoski
Izba stołowa górna z portretami biskupów


Plafon przedstawiający rokowania pokojowe w czasie wojen polsko - szwedzkich




Józef Pankiewicz - Portret dziewczynki w czerwonej sukience, 1897
Vlastimil Hofman - Studium starca
Jacek Malczewski - Aleksander Wielopolski z postaciami alegorycznymi (Herkules na rozstajnych drogach), ok.1920

Obrazy Jacka Malczewskiego
Jacek Malczewski -  Autoportret w zbroi, 1919
Jacek Malczewski -  U źródła życia
Jacek Malczewski - Święty Jan Chrzciciel, 1911


Stanisław Wyspiański - Kaczeńce
Stanisław Ignacy Witkiewicz - Walka, ok 1920
Stanisław Ignacy Witkiewicz - Malarz
Stanisław Wyspiański -  Główka dziewczynki. Helenka?, 1905 (po lewej stronie) i Portret Lizy Pareńskiej, 1904 (z prawej strony)
Stanisław Wyspiański - Portret Lizy Pareńskiej, 1904












Przypisy:

Brak komentarzy :

Prześlij komentarz