Musée de l’Orangerie bardzo trafnie nazwano Sykstyną impesjonizmu. Nazwa zawiera podziw dla gigantycznego, malarskiego fryzu, oddaje również charakter malowideł, będących podniosłym, panteistycznym hymnem. René Gimpel po wizycie u mistrza w 1819 roku napisał: "W owym bezkresie woda i niebo nie mają ani początku, ani końca. Zdaje się nam, że uczestniczymy w jednej z pierwszych godzin rodzenia się świata. Jest to tajemnicze, poetyckie, zachwycająco nierealne; doznanie dziwne: odczuwa się zarazem skrępowanie i rozkosz będąc ze wszystkich stron otoczonym wodą".
|
Musée de l’Orangerie |
Budynek Musée de l’Orangerie w Ogrodach Tuileries powstał w 1852 r. Cesarz Napoleon III doszedł do wniosku, że może by tak przydała się pomarańczarnia, w której zimą można przechowywać drzewka pomarańczowe z tychże ogrodów.
|
Czekamy na otwarcie Musée de l’Orangerie |
„Lilie Wodne” autorstwa Claude’a Moneta stanowią punkt centralny zbiorów Musée de l’Orangerie. Artysta przedstawił tu swój ogród w miejscowości Giverny. Cykl składa się z ośmiu ogromnych płócien, z których każde mierzy ponad dwa metry wysokości i ponad cztery metry szerokości. Ich rozmiary nie wynikają jednak z podziałów kompozycyjnych, lecz z czysto technicznych ograniczeń. W koncepcji artysty malowany przez niego wycinek natury nie miał mieć początku ani końca. W 1918 roku Monet postanowił, że podaruje go państwu francuskiemu. Na potrzeby wielkich płócien dostosowano parterowe sale Oranżerii.
|
Claude Monet, cykl „Lilie wodne” („Nenufary”), Musée de l’Orangerie w Paryżu (więcej) |
Zgodnie z informacją na stronie muzeum kolekcja obecnie obejmuje dzieła z okresu impresjonizmu: 25
Renoira, 15
Cézanne’a, 1 dzieło Gauguina,
Moneta, Sisleya, oraz 12 dzieł
Picassa, 10 dzieł
Matisse’a, 5
Modiglianiego, 6
Marie Laurencin, 9
Rousseau, 30
Deraina, 10
Utrillo, 22 Soutine’a i 1 Van Dongena.
|
Obrazy Auguste Renoir (więcej) |
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz