 |
| Zamek na Wawelu |
Wybudowany na wzgórzu zamek służył władcom Polski jako rezydencja od połowy XI do początku XVII wieku. Od momentu koronacji króla Władysława Łokietka w 1320 roku, na Wawelu koronowani byli wszyscy polscy królowie, z wyjątkiem Stanisława Leszczyńskiego i Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Zamek Królewski na Wawelu jest jednym z najokazalszych zabytków architektury renesansowej w Europie. Budowla ta zawiera fragmenty romańskie i znaczne partie gotyckie, ale swój obecny kształt uzyskała w pierwszej połowie XVI wieku za panowania Aleksandra Jagiellończyka i Zygmunta Starego. Po trzecim rozbiorze Polski w roku 1795 zamek został zamieniony na koszary armii austriackiej i funkcję tę pełnił także w wieku XIX. Wojsko opuściło Wawel dopiero w 1905 roku. W 1930 roku zostało oficjalnie powołane muzeum wawelskie.
W czasie II wojny światowej na Wawelu miały swą siedzibę okupacyjne władze Generalnego Gubernatorstwa. Rezydował tam Hans Frank. Po wyzwoleniu niemal natychmiast odtworzono muzeum.
We wnętrzach zamku można podziwiać m.in. malowane fryzy, drewniane stropy, rzeźbione portale. W sali Poselskiej dekorację stropu stanowią rzeźbione w drewnie głowy ludzkie nazywane "głowami wawelskimi". Na Wawelu znajduje się także bogata kolekcja arrasów.
Wzgórze Wawelskie ma wysokość 238 m. n.p.m. Niegdyś było otoczone rozlewiskami i bagnami. Zamek wybudowany na nim obrali sobie na rezydencję pierwsi królowie polscy: Bolesław Chrobry i Mieszko II. Od tego czasu Wawel stał się siedzibą królów, aż do przeniesienia stolicy do Warszawy w 1596 r. Obecne mury otaczające Wawel wzniesione zostały po wyburzeniu w XIX wieku średniowiecznych fortyfikacji obronnych.
Na Wawel można dojść Drogą Królewską wiodącą przez Kraków od Barbakanu, ulicą Floriańską, przez Rynek Główny i Grodzką. Do Wawelu prowadzą także alejki Plant, okalających Stare Miasto.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz