Taj Mahal

Taj Mahal jest grobowcem. Cesarz Mogołów, Shah Jahan zlecił budowę Taj Mahal dla swojej trzeciej (i ulubionej) żony – Mumtaz Mahal. Zmarła ona w 1631 roku, zaraz po urodzeniu czternastego dziecka cesarza. Budowa Taj Mahal zajęła 22 lata i pracowało przy niej 22 tys. ludzi. Niestety Szah Jahan nie zobaczył budowli w pełnej krasie.

Taj Mahal

Taj Mahal zbudowany jest wyłącznie z białego marmuru, przywiezionego specjalnie w tym celu z Radżastanu (Indie), Północnego Afganistanu, Tybetu i Chin. Biały marmur został inkrustowany wieloma rodzajami kamieni szlachetnych i półszlachetnych. Taj Mahal zmienia kolor w zależności od pory dnia i padającego światła. W godzinach porannych jest różowy, w ciągu dnia biały, a w świetle księżyca złoty.

Skąd nazwa Tadź Mahal? To gra słów. Wynika z imienia zmarłej żony cesarza, które brzmiało MumTAZ Mahal, co znaczyło dokładnie „Ozdoba”, „Wybranka Pałacu”. Ponieważ w języku hindi literę „z” pisze się podobnie jak „j”, łatwo zrobić literówkę w imieniu kobiety i wychodzi „Taj (czyt. tadź) Mahal” czyli „Królewski Pałac”, co do eleganckiego grobowca idealnie pasowało. Ta romantyczna historia wielkiej miłości przerwanej przez tragiczną śmierć sprawiła, że obiekt dostał jeszcze inne miano: Świątynia Miłości.

Do Taj Mahal pojechaliśmy na jeden dzień z Delhi z agencją Amin Tours. Dojazd do Taj Mahal z Delhi jest obecnie bardzo prosty, pod warunkiem że się w miarę sprawnie wydostaniemy z Delhi. W 2012 roku otwarto 205 kilometrową 6 pasmową autostradę Yamuna, łączącą Greater Noida na przedmieściach Delhi z Agrą. Jest to płatna austostrada i gdy ją jechaliśmy była zupełnie pusta.  Najgorszy był powrót z Taj Mahal. Był wieczór i utknęliśmy w Delhi w potężnym korku.