Baphuon

Około 200 metrów na północny zachód od świątyni Bayon, głównej w dawnej stolicy Królestwa Khmerów Angkor Thom, stoi otoczone przez dżunglę sanktuarium Baphuon. Jest to jedna z najstarszych zachowanych budowli Wielkiego Miasta i od niego starsza.

Baphuon ukończono i konsekrowano już w roku 1060. Wzniesione na wzgórzu świątynnym stanowiło ono centrum stolicy króla Udayaditywarmana II (1050-66). Według opinii znawców świątynia ta zbudowana została niezbyt udanie. Okazała się bowiem za duża i za ciężka. Jej budowniczowie musieli w związku z tym poszczególne bloki kamienne oraz elementy świątyni: galerie, gopuramy, wieże narożne i tarasy łączyć klamrami. Zbudowana na planie prostokąta o bokach 425 x 1125 mi otoczona murami Baphuon ma, jak niemal wszystkie świątynie Angkoru główne wejście od wschodu.

Baphuon to jedyne miejsce na terenie Angkor gdzie strażnicy bardzo rygorystycznie podchodzili do tematu stroju. Na terenie świątyń powinno się mieć zasłonięte ramiona i kolana i wszyscy, którzy nie spełniali tych standardów niestety nie mogli zobaczyć panoramy ze szczytu świątyni

Sanktuarium ma ciekawą współczesną historię. Francuscy archeolodzy postanowili rozebrać je, zbadać i oczyścić każdy kamień, a następnie złożyć ją powrotem. Z rozebraniem i opisaniem nie było problemu. Ale w 1975 roku musieli wyjechać. A cała dokumentacja przepadła w czasach rządów Czerwonych Khmerów. Po ich upadku rekonstrukcja zabytku stała się nie lada łamigłówką. Zadanie, mimo iż jego realizacja trwała kilka lat, zostało wykonane. Odtworzoną świątynię udostępniono zwiedzającym w 2011 roku. Gdy patrzy się na ten duży obiekt trudno wręcz uwierzyć, że jeszcze niedawno była ona tylko kupą setek tysięcy kamiennych i ceglanych elementów, które jednak udało się z powodzeniem złożyć powrotem. Dziś stanowi on dużą atrakcję, a z jego góry roztaczają się piękne widoki na całe sanktuarium oraz otaczającą je zieleń.