Twierdza Srebrna Gόra jest unikatowym obiektem w skali dziedzictwa kulturowego Europy i jedną z najważniejszych atrakcji Dolnego Śląska. Została wzniesiona w latach 1765–1777 według projektu pruskiego inżyniera, zmodyfikowanego przez samego króla Fryderyka Wielkiego.
 |
| Twierdza Srebrna Góra z lotu ptaka (wikipedia.org) |
Twierdza Srebrna Góra miała zabezpieczyć militarnie Śląsk zdobyty przez Prusy w 1740 roku. Pod budowę fortyfikacji wybrano dwa górujące nad Przełęczą Srebrną (586 m n.p.m.) wzniesienia: Forteczną (Warowną) Górę (686 m n.p.m.) oraz Ostróg (627 m n.p.m.). Twierdza składa się z sześciu fortów. Budowa całego zespołu przez 4 do 4,5 tys. robotników trwała 12 lat (1765–1777), a jej koszt wyniósł 1 668 000 talarów (w tym 70 000 przekazane jako „ofiara” Ślązaków).
W chwili powstania (1765-1777) należała do najnowocześniejszych tego typu fortyfikacji w Europie. Największy podziw budził i nadal budzi potężny Donjon, jeden z najciekawszych obiektόw fortyfikacji epoki nowożytnej. Jednak Twierdza Srebrna Góra to w rzeczywistości nie jeden obiekt, a cały zespół wznoszących się nad miasteczkiem fortόw.
Lata świetności twierdzy trwały do 1800 roku, kiedy to zmarł Fryderyk Wilhelm II, jeden z największych jej zwolenników. Pierwszym i jak dotąd jedynym sprawdzianem dla obronności fortyfikacji było oblężenie przez wojska napoleońskie podczas wojny Prus z Francją 1806–1807. Twierdza odpowiadała ogniem, w końcu nie została zajęta, gdyż w 1807 podpisano pokój w Tylży. W 1860 roku wydano rozkaz likwidacji przestarzałej już twierdzy. Ostatni żołnierze opuścili ją w 1867 roku a przez kilka następnych lat fortyfikacje służyły jako poligon doświadczalny. W II połowie XIX wieku zaczęto dostrzegać korzyści płynące z turystyki i rekreacji. Władze pruskie nakazały zaprzestać niszczenia twierdzy i uczynić z niej atrakcję turystyczną. Dynamiczny rozwój srebrnogórskiej turystyki przerwała II wojna światowa. Częściowo utworzono obóz jeniecki dla polskich oficerów. Lata powojenne przyniosły postępującą dewastację twierdzy, złupionej wcześniej przez wojska radzieckie. Dopiero w 1974 roku na terenie Fortu Donżon otwarto muzeum ciężkiej broni palnej. Donżon największy w Europie składa się z 4 połączonych kurtynami wież o średnicy 60 m i murach 12-metrowej grubości każdy. Jego korona jest dobrym punktem widokowym na Góry Bardzkie. Twierdza cieszy się dużym zainteresowaniem wśród turystów.
 |
| Wejście do dolnego bastiony w Twierdzy Srebrna Góra |
Głόwny trzon Twierdzy Srebrnej Góry tworzy zespół bastionόw z Donjonem w środku. Obiekt ten posiadał 151 pomieszczeń fortecznych (kazamat) rozmieszczonych na trzech kondygnacjach. Ogromne magazyny, studnie, zbrojownia, kaplica, więzienie, szpital, piekarnia, browar, warsztaty rzemieślnicze i prochownia czynił fort całkowicie samodzielnym i samowystarczalnym. W jego wnętrzu mieściło się 3756 żołnierzy, olbrzymie zapasy amunicji, opału i żywności.
 |
| Brama wejściowa do Donjon-u w dolnym bastionie |
 |
| Donjon, największym skarb Twierdzy Srebrna Góra. Ten najbardziej charakterystyczny bastion twierdzy, będący jednocześnie ostatnim punktem obrony w czasach funkcjonowania twierdzy. |
 |
| Zwiedzamy podziemia Donjon-u |
 |
| Jedna z armat na ekspozycji |
 |
| XVIII-wieczne granaty |
Twierdza była samowystarczalna. Poza ogromnymi zapasami żywności, które mogła pomieścić oraz zwierzętami, które były w niej hodowane, posiadała również własne ujęcia wody. Jedno z nich zostaje nam pokazane podczas zwiedzania. To imponująca studnia, wykuta w litej skale na głębokość ponad 50 metrów!
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz