Józef Chełmoński (1849–1914) to jeden z najwybitniejszych polskich malarzy okresu realizmu, znany przede wszystkim z pejzaży, scen rodzajowych oraz obrazów przedstawiających życie na wsi i przyrodę. Jego prace charakteryzują się niezwykłą wrażliwością na światło, dynamiką oraz realizmem w oddaniu natury i codziennych sytuacji.
 |
Józef Chełmoński (1849–1914) - - Autoportret |
Na wystawie prac Józefa Chełmońskiego w Muzeum Narodowym w Warszawie w jednym miejscu udało się zgromadzić tak wiele obrazów, szkiców, notatek pochodzących z różnych kolekcji, galerii jak i z prywatnych zbiorów kolekcjonerów. Wystawa świetnie podzielona na kilka dziedzin,sfer zainteresowania autora. Chełmoński to Mistrz łączący sztukę i naturę, ukazujący uczucia ,odczucia,nastroje za pomocą przyrody,pór roku.
Większość najsłynniejszych dzieł Chełmońskiego znajduje się w polskich muzeach narodowych, głównie w:
Muzeum Narodowym w Warszawie – posiada największą kolekcję jego prac.
Muzeum Narodowym w Krakowie – również posiada kilka ważnych dzieł.
 |
| „Babie lato” (1875) - Przedstawia młodą wiejską dziewczynę leżącą na trawie, zapatrzoną w niebo, otoczoną przez delikatne nici babiego lata. Obraz ten jest pełen poetyckiego nastroju. |
 |
Bociany” (1900) - Jeden z najbardziej rozpoznawalnych obrazów Chełmońskiego, przedstawiający klucz bocianów lecących nad rozległym, podmokłym krajobrazem. Obraz ten jest symbolem polskiego malarstwa pejzażowego. |
 |
| Przed karczmą (1877) |
 |
| Wyjazd na polowanie (1890) |
 |
| Targ na konie w Bałcie (1879) |
 |
| Czwórka (1873) |
 |
| Modlitwa przed bitwą pod Racławicami (1906) |
 |
| Kozak (1907) |
 |
| Pierwszy skowronek (1895) |
 |
| Przed karczmą (1877) |
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz