Na wystawie prezentowane były głównie obrazy z lat 60. i 70., czyli najważniejszego okresu twórczości Wojciecha Fangora, w których powstawały wielobarwne, abstrakcyjne kompozycje budowane z okręgów, fal oraz amorficznych kształtów. Idea, która przyświecała organizatorom wystawy, to pokazanie dzieł artysty w sposób, w jaki on sam chciał je prezentować. Obrazy nawiązują dialog z otaczającą je przestrzenią, także tą, widzianą z okien 42 piętra Cosmopolitan.
Wojciech Fangor jako jedyny Polak miał swoją indywidualną wystawę w nowojorskim Muzeum Guggenheima
