Pamiętam, gdy pod koniec lat
90-tych po raz pierwszy pojawiliśmy się w dolinie Jackson Hole u podnóża gór Grand Teton. Widok dramatycznie wyrastających granitowych ścian gór z dna doliny zrobił na nas wtedy wielkie wrażenie. Jak by nie patrzeć, to jeden z piękniejszych widoków górskich w Ameryce Północnej. Potem wielokrotnie pojawialiśmy się w tej okolicy, czasami nawet robiąc krótkie wycieczki, ale nigdy nie było okazji, aby zapuścić się głębiej w góry Teton Range.
 |
| To ten słynny widok na pasmo Teton Range z doliny Jackson Hole. Góry zawdzięczają swą nazwę francuskim traperom, którzy nazwali trzy najwyższe szczyty ( South, Middle i Grand Teton ) “Les Trois Tetons” - czyli trzy piersi! |
Okazja w końcu nadarzyła się i to całkiem niespodziewanie. W drodze do Gór Skalistych w Kanadzie zatrzymaliśmy się na kempingu Gros Ventre, który znajduje się praktycznie u podnóża gór Teton Range. Dołączyliśmy do znajomych, którzy przebywali w tej okolicy już od jakiegoś czasu. Wieczorem siedząc przy ognisku i opijając spotkanie pojawił się pomysł krótkiego, dwudniowego wypadu w pobliskie góry. Mieliśmy ze sobą pełen sprzęt biwakowy, tym bardziej trzeba było wykorzystać taką okazję.
Następnego dnia rano udaliśmy się do najbliższego Visitor Center w miejscowości Moose, aby załatwić pozwolenie na górski biwak. Grand Teton jest jednym z częściej odwiedzanych Parków Narodowych w USA i uzyskanie pozwolenia na biwak w niektórych bardziej popularnych miejscach ( np. Paintbrush Canyon trail) nie jest proste lub wiąże się z kilkudniowym oczekiwaniem. My wybraliśmy dolinę potoku Granite Creek, gdzie miejsca biwakowe były dostępne z dnia na dzień i połączyliśmy to z wędrówką w sąsiedniej dolinie Death Canyon.
Pozwolenie kosztowało nas $20. Musieliśmy obejrzeć krótki filmu instruktażowy na temat biwakowania w górach. W filmie głównie chodziło o to, gdzie można się rozbić i jak składować żywność, gdyż w okolicy jest sporo niedźwiedzi. W ramach pozwolenia dostaliśmy także duży niedźwiedzio odporny pojemnik na jedzenie, który mieliśmy zwrócić (czysty!) po wycieczce.
Dzień później wyruszyliśmy w góry. Start szlaku Death Canyon znajduje się ok. 8 km od dyrekcji parku w miejscowości Moose. Droga prowadząca tam jest dość wyboista, zwłaszcza jej końcówka. Samochód z wyższym zawieszeniem, taki jak Toyota Rava którą wtedy podróżowaliśmy jest wręcz konieczny. Death Canyon jest dość popularnym szlakiem. Na parkingu było wiele samochodów, ale i dla nas znalazło się miejsce.
Rozpoczęliśmy wędrówkę u wylotu Death Canyon i trawersem wokół jeziora Phelps przedostaliśmy się do sąsiedniej doliny Granite Creek. Panował tam nawet dość spory ruch turystyczny. Z Teton Vilage można wjechać wysoko w góry kolejką i wrócić z powrotem m.in. doliną Granite Creek. W końcu dotarliśmy w wyższe partie doliny, gdzie znaleźliśmy nasze miejsce biwakowe. Byliśmy chyba jedynymi, którzy biwakowali w tej okolicy.
Następnego dnia rano wyszliśmy ponad poziom lasu i dotarliśmy do głównego szlaku Teton Crest. Ten odcinek wędrówki był najciekawszy pod względem widokowym. Szliśmy po alpejskich łąkach z widokiem na najwyższe szczyty. Tak dotarliśmy do przełęczy Fox Creek, skąd rozpoczęliśmy długie zejście doliną Death Canyon. Po drodze spotkaliśmy sporo biwakujących tam turystów.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz