To najbardziej tajemnicze miejsce w Meksyku zostało opuszczone w X wieku. Znajdują się tu dwie najsłynniejsze piramidy Ameryki Łacińskiej : Piramida Słońca i Piramida Księżyca. Nazwa Teotihuacan została nadana przez Azteków i oznacza miejsce, gdzie rodzą się bogowie. Ruiny połączone są szeroką arterią - Calle de los Muertos, która nazywana jest Drogą Umarłych.
Stara legenda mówi, że indiańscy bogowie żyją do dzisiaj w Teotihuacán. Ponoć jeden z nich zamienił się w Słońce, a drugi w Księżyc i towarzyszą nam w codziennym życiu.
Do dziś dokładnie nie wiadomo, kto zbudował to miasto i kim byli jego rdzenni mieszkańcy. Przypuszcza się, że była to cywilizacja Tolteków, poprzedników Azteków, którzy wznieśli miasto około 100 roku n.e. a opuścili je mniej więcej w 600 roku n.e.
Zakłada się, że między 300 a 600 rokiem n.e., mieszkało tam nawet 250 000 mieszkańców, zatem Teotihuacan było w owym czasie największym miastem w starożytnej Ameryce.
Teotihuacan odkryli Aztekowie, którzy przybyli tutaj ze swoich rodzinnych stron – Aslan. Znajdowali się wówczas na drodze do odkrycia obszaru, który później nazwali „Tenokcitlan”, czyli obecne miasto Meksyk. Kiedy przybyli do Teotihuacan, miasto było w gruzach, świątynie i budynki publiczne zostały w jakimś stopniu rozebrane, zniszczone, spalone lub splądrowane przez koczownicze plemiona.
Plan miasta została ułożony według układu gwiazd i względem otaczających je gór. Całe miasto zostało zaprojektowane na planie skrzyżowanych prostopadle linii. Z północy na południe przebiega oś główna, słynna Aleja Śmierci (Droga Zmarłych), o długości 2,3 km i szerokości 40 m. Nazwę swą zawdzięcza oczywiście Aztekom, którzy przybywając na miejsce myśleli, że znajdujące się wokół piramidy są grobowcami władców miasta.
|
| Aleja Zmarłych i Piramida Słońca |
